 | แม่แบบ {{หัวสลับ 2}} ถูกยกเลิกแล้ว กรุณาใช้แม่แบบ {{หัวสลับ}} ทดแทน |
ลุศักราช ๘๘๘ ปีจอ อัฐศก, เสด็จไปตีเมืองเชียงใหม่อีก ได้เมืองลำพูนไชย, เมืองเชียงใหม่. เมื่อเสด็จกลับนั้น, บังเกิดอุบาทว์ทุนิมิตร เห็นโลหิตตกอยู่ณะปตูบ้าน, แลเรือนชนทั้งปวง, ในเมืองนอกเมืองทุกตำบล. ๚ะ แผ่นดินพระแก้วฟ้า.
ลุศักราช ๘๘๙ ปีกุน นพศก, เสด็จยกทัพหลวงกลับมากลางทาง ยังมิถึงพระนคร, ทรงพระประชวรพระโรคปัจจุบันสวรรคตในมัชฌิมวิถี, แต่พระชนม์เท่าใดมิได้ปรากฎ, มุขมนตรีเชิญพระบรมศพเข้าพระนคร. สมเด็จพระไชยราชาธิราช, อยู่ในราชสมบัติได้สิบห้าปี. มีพระราชบุตรสองพระองค์, แลพระองค์ผู้พี่ทรงพระนาม พระแก้วฟ้า, พระชนม์ได้สิบเอ็ดพรรษา พระองค์ผู้น้องทรงพระนาม พระศรีศิลป, พรชนม์ใด้ห้าพรรษา ครั้นถวายพระเพลิงพระบรมศพแล้ว, ฝ่ายพระเทียนราชาเปนเชื้อพระวงษ์สมเด็จพระไชยราชาธิราช, พิเคราะห์เห็นแผ่นดินจะเปนจลาจล, จึ่งทูลลาพระแก้วฟ้าออกไปอุปสมบทบวชเปนภิกขุอยู่ณะวัดราชประดิษฐาน. มุขมนตรีก็อันเชิญพระแก้วฟ้าราชบุตรขึ้นเสวยราชสมบัติ, ได้สองปีกับหกเดือน, แลนางพระยาแม่อยู่หัวศรีสุดาจันทร์, ผู้เปนพระชนนี ช่วยว่าราชการแผ่นดิน. ครั้นอยู่มา นางพระยาลอบลักสมัคสังวาศกับขุนชินราชผู้รักษาหอพระ, แลตั้งขึ้นเปนขุนวรวงษาธิราช.
ลุศักราช ๘๙๑ ปีฉลู เอกศก, ขุนวรวงษาธิราชกับนางพระยาคิดกันให้จับพระแก้วฟ้าไปสำเร็จโทษเสีย, แล้วยกขุนวรวงษาธิราชขึ้นเปนเจ้าแผ่นดิน, ตั้งนายจันผู้น้องเปนมหาอุปราช, จึ่ง
