ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:พงศาวดาร - ศธ (๑) - ๒๔๔๔.pdf/33

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
พระราชพงษาวดารสังเขป

แผ่นดินเจ้าฟ้าไชย

ลุศักราช ๑๐๑๗ ปีมแม สัปตศก, สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวปราสาททองเสด็จสวรรคต, อยู่ในราชสมบัติ ๒๖ ปี, แต่พระชนม์เท่ามิได้ปรากฎ. จึ่งเจ้าฟ้าไชยราชบุตรผู้ใหญ่, ก็ได้ครองราชสมบัติได้เก้าเดือน. แผ่นดินพระศรีสุธรรมราชา, แลสมเด็จพระนารายน์.

ลุศักราช ๑๐๑๘ ปีวอก อัฐศก, จึ่งพระนารายน์ราชอนุชาต่างพระมารดา, คิดกับพระศรีสุธรรมราชาพระเจ้าอาว, เข้าจับเจ้าฟ้าไชยสำเร็จโทษเสีย เจ้าฟ้าไชยอยู่ในราชสมบัติได้เก้าเดือน. จึ่งพระศรีสุธรรมราชาก็ได้เสวยราชสมบัติ, ให้พระนารายน์ราชนัดดาเปนพระมหาอุปราช. แลพระศรีสุธรรมราชานั้นปราศจากความลอาย, จะร่วมสมัคสังวาสด้วยพระราชกัลยาณีกนิษฐาพระนารายน์เปนเจ้า, ๆ ทรงพระโกรธ ยกโยธามาทำสงครามกับพระเจ้าอาว, ๆ ปราไชยหนีลงไปณวังหลัง. ดำรัสให้ข้าหลวงติดตามจับมาได้ ให้สำเร็จโทษเสีย. พระศรีสุธรรมราชาอยู่ในราชสมบัติได้สองเดือนกับยี่สิบวัน. ในปีวอกนั้น สมเด็จพระนารายน์เปนเจ้าได้เสวยราชสมบัติ, พระชนม์ได้ ๒๖ พรรษา. พระองค์ได้ช้างเผือกพลายช้างหนึ่ง, ให้ชื่อ พระบรมคเชนทรฉัททันต์. ช้างเผือกพังช้างหนึ่ง, ให้ชื่อ พระอินทไอยราวรรณวิสุทธิราชกิริณี. แลทรงสร้างเมืองลพบูรีมีพระราชวัง, แลพระที่นั่งสุทไธยสวรรย์มหาปราสาทองค์หนึ่ง, พระที่นั่งธัญ