ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:พงศาวดาร - ศธ (๑) - ๒๔๔๔.pdf/34

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
หมายเหตุลำดับรัชกาล

มหาปราสาทองค์หนึ่ง. เสด็จไปสถิตยณเมืองลพบูรีในเหมันตรดู, แลคิมหันตรดู. ครั้นถึงวัสสานะรดู เสด็จลงมาอยู่ณพระนครศรีอยุทธยา. แลพระไตรภูวนาทิตยวงษ์กับพระองค์ทองพระอนุชาต่างพระอุทรคิดขบถ, ดำรัสให้จับไปสำเร็จโทษเสีย. แล้วให้เจ้าพระยาโกษาขุนเหล็กไปตีเมืองอังวะไม่ได้, ถอยทัพกลับมา แลให้นายปานผู้น้องเจ้าพระยาโกษา, เปนราชทูตออกไปจำเริญทางพระราชไมตรีณเมืองฝรั่งเสศ. ครั้นเจ้าพระยาโกษาถึงอนิตยกรรมแล้ว โปรดให้นายปานผู้น้อง, เปนเจ้าพระยาโกษา ไปตีเมืองเชียงใหม่, ทัพหลวงเสด็จหนุนขึ้นไป ได้เมืองเชียงใหม่. แผ่นดินพระเพทราชา.

ลุศักราช ๑๐๔๔ ปีจอ จัตวาศก, สมเด็จพระนารายน์เปนเจ้าเสด็จสวรรคตณเมืองลพบุรี, พระชนม์ได้ ๕๑ พรรษา, อยู่ในราชสมบัติได้ยี่สิบหกปี. จึ่งพระเพทราชาจางวางกรมช้างซึ่งเปนผู้สำเร็จราชการได้ครองราชสมบัติ, พระชนม์ได้ ๕๖ พรรษา. ให้หลวงศรศักดิ์บุตรเลี้ยงเปนมหาอุปราช, ให้นายทรงบาทผู้เปนคู่คิดในราชสมบัติ, เปนกรมพระราชวังหลัง, ทั้งเจ้าพระยาสุรสงคราม. พระราชทานยศศักดิ์เครื่องอุปโภคบริโภคทั้งสองเสมอกัน. ภายหลัง รังเกียจพระไทย ให้ประหารชีวิตรเสียทั้งสองคน. ขณะนั้น พระยายมราชสังข์ซึ่งไปครองเมืองนครราชสีมา แลพระยารามเดโชซึ่งไปครองเมืองนครศรีธรรมราช, แต่ครั้งแผ่นดินสมเด็จพระนารายน์เปนเจ้านั้น, คิดขบถแข่งเมือง. จึ่งแต่งกองทัพไปตีได้ทั้งสองเมือง. สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้ช้าง