เปนที่ชอบใจเปนสำคัญของการเล่นลคร แต่เรื่องปักษีปกรณัมที่แต่งนี้ กรมหมื่นนราธิปประพันธ์พงษ์จะได้ตั้งพระไทยเอาเรื่องภักตร์ หม่อมลครที่หลบหนีมา เปนท้องเรื่องดังที่กรมหมื่นราชบุรีดิเรกฤทธิ์หาว่า เปนการหมิ่นประมาทนั้น หามิได้
เมื่อได้ความปฏิเสทของกรมหมื่นนราธิปประพันธ์พงษ์ดังนี้ ข้าพระพุทธเจ้าเห็นด้วยเกล้าฯ พร้อมกันว่า คดีเรื่องนี้ไม่จำต้องเรียกบุคคลผู้ใดมาเปนพยาน เพราะหนังสือที่เกี่ยวแก่คดีเรื่องนี้มีอยู่ทุกอย่างอันเปนพยานดีกว่าพยานบุคคล จึงได้พร้อมกันตรวจหนังสืออันเกี่ยวข้องเปนหลักถานควรพิจารณาในคดีเรื่องนี้ ได้ความดังจะกราบบังคมทูลต่อไปนี้ คือ
๑ ในหนังสืออิลลัสเตรเตดลอนดอนนิวส์ออกเมื่อวันที่ ๑๒ กุมภาพันธ์ ร,ศ ๑๒๘ ส่งเข้ามาถึงกรุงเทพฯ ประมาณว่า ราววันที่ ๑๒ มินาคม ร,ศ ๑๒๘ มีข้อความบอกเนื้อเรื่องลครชองติแคลโดยย่ออยู่ในหน้า ๒๓๕ ว่า ลครเรื่องนี้ตามบทของฝรั่งเสศแบ่งเปน ๔ ตอน ๆ ที่ ๑ กล่าวว่า ไก่ผู้ตัวหนึ่งชื่อ ชองติแคล เปนใหญ่อยู่ในฝูงไก่แลสัตว์เลี้ยงที่สวนโรงนาแห่งหนึ่ง ชองติแคลเชื่อว่า ตัวมีฤทธิ์ แลเกิดมาสำหรับขันเรียกให้พระอาทิตย์ขึ้น อยู่มาวันหนึ่ง ชองติแคลกำลังอยู่ในฝูงบริวารของตน มีนางไก่ฟ้าตัวหนึ่งถูกสุนักข์ไล่หนีเข้ามาอาไศรยในฝูงบริวารของชองติแคล ๆ มีใจรักใคร่ประดิพัทธ์ต่อนางไก่ฟ้านั้น ตอนที่ ๒ เล่นเปนเวลากลางคืน มีพวกสัตว์ซึ่งหากินในเวลากลางคืน คือ นกเค้าแมว เปนต้น ประชุมกัน สัตว์พวกนี้เชื่อว่า ชองติแคลเปนผู้ทำให้
