ลงเอาเงินทอง หาว่ารับสินบนฤๅทนสาบาล หาว่าข่มขืนโทรมหญิง หาว่าทำร้ายต่อพระสาสนา มีการทำลายพระพุทธรูปพระสถูปเจดีย์ หาว่าภิกษุเปนปาราชิก แลความอาญาอย่างอื่น บรรดาที่หากันอันมีโทษหลวงตามพระราชกฤษฎีกาเปนต้นนั้น ในความเหล่านี้ ถ้าไม่มีคนใดคนหนึ่งเปนโจทย์ฟ้องกล่าวโทษผู้ล่วงลเมิดพระราชอาญาก็ดี ฤๅถ้ามีโจทย์ฟ้องกล่าวโทษผู้ล่วงลเมิดพระราชอาญาอยู่แล้ว แต่ผู้นั้นไม่ติดใจว่าความเรื่องนั้นต่อไปด้วยเหตุประการใด ๆ ก็ดี ต้องเปนน่าที่ของเจ้าพนักงานกรมอัยการแลผ้รักษากฎหมายจะต้องฟ้องกล่าวโทษผู้ล่วงลเมิดพระราชอาญาในความที่ไม่มีคนอื่นเปนโจทย์ ฤๅจะต้องว่าความเรื่องที่โจทย์เดิมไม่ติดใจว่านั้นต่อไป เมื่อเห็นว่า มีพยานพอที่จะพิสูทธ์ให้สมจริงได้ว่า ผู้ล่วงลเมิดพระราชอาญานั้นมีข้อพิรุทธ์กระทำผิดต่อพระราชกำหนดกฎหมาย
มาตรา ๘ ให้เจ้าพนักงานอำเภอกำนัน กองตระเวน แลกองไต่สวนโทษหลวง ในกรุงแลหัวเมือง สืบสวนหาคำพยาน ฤๅสิ่งสำคัญอันเปนหลักฐานใช้เปนตัวพยาน ฤๅตัวคนผู้ซึ่งควรอ้างเปนพยานนั้น ส่งมาให้กรมอัยการฤๅเจ้าพนักงานผู้รักษากฎหมายที่จะเปนผู้ฟ้องคดีนั้นเสมอไป
มาตรา ๙ ในการพิจารณาความนั้น ให้โจทย์แลจำเลยมีอำนาจแต่งทนายช่วยว่าความได้ แต่ต้องทำหนังสือแต่งทนายไว้เปนสำคัญต่อศาลด้วย แม้ว่าแต่งทนายแล้วก็ดี คู่ความฤๅผู้พิพากษาตระลาการจะให้เอาตัวความมาให้การด้วยก็ได้
มาตรา ๑๐ เมื่อถึงกำหนดวันแลเวลานัดพิจารณาแล้ว ถ้าฝ่ายโจทย์ไม่มาศาลเองก็ดี ฤๅไม่ได้แต่งทนายให้มาแทนตัวก็ดี ก็ให้ศาลไต่สวนดู ถ้าได้ความจริงว่า โจทย์ได้รับหมายนัด รู้วัน แลเวลา แลที่ ๆ ได้กำหนดนัดพิจารณาแล้ว ดังนี้ ก็ให้ศาลตัดสินยกฟ้องของโจทย์เสียทีเดียว เว้นไว้แต่ศาลจะดำริห์ดูเห็นมีเหตุสมควรที่จะเลื่อนวันพิจารณาต่อไปใหม่เท่านั้น
มาตรา ๑๑ ถ้าโจทย์ ฤๅทนายของโจทย์ มาศาลตามกำหนดนัด แลได้ตัวจำเลยมาพร้อมแล้ว ก็ให้ศาลพิจารณาต่อไปดังนี้ คือ ให้อ่านคำฟ้องให้จำเลยฟัง ถ้าจำเลยให้การรับสารภาพจริงตามคำฟ้อง
