หน้า:พรบ อั้งยี่ ๑๑๖.pdf/2

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
น่า ๓๘๐
เล่ม ๑๔
ราชกิจจานุเบกษา

พระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ดำรัสเหนือเกล้าฯ ให้ประกาศให้ทราบทั่วกันว่า

ทุกวันนี้ มีคนชักชวนกันตั้งซ่องเปนหมู่ เรียกว่า อั้งยี่ มีชื่อต่าง ๆ บ้าง แลเรียกชื่ออย่างอื่น ๆ บ้าง แล้วเกิดวิวาทยกพวกเข้าทุบตีฟันแทงยิงซึ่งกันแลกันบาดเจ็บเปนอันตรายแก่ร่างกายแลชีวิตรเนือง ๆ มา เปนที่หวาดหวั่นแก่อณาประชาราษฎรทั้งหลายทั่วไป ใช่แต่เท่านั้น ครั้นมีผู้ฟ้องร้องว่ากล่าวจะเอาโทษพวกนี้ตามกฎหมายบ้านเมือง พวกหัวน่าก็เข้าช่วยป้องกันขัดขวางมิให้จับกุมพวกเหล่านี้มาชำระตัดสินลงโทษตามกฎหมายบ้านเมืองได้โดยสดวก เหตุฉนี้ จึ่งทรงพระราชดำริห์เห็นสมควรที่จะป้องกันมิให้มีการทุจริตเช่นกล่าวมานี้เกิดขึ้นอีกต่อไป

 จึ่งมีพระราชเสาวนีดำรัสเหนือเกล้าฯ ให้ตราพระราชบัญญัติไว้ต่อไป ดังนี้

 มาตรา  ตั้งแต่วันออกประกาศใช้พระราชบัญญัตินี้เปนต้นไป บรรดากฎหมาย พระราชบัญญัติ ประกาศ แลข้อบังคับที่ว่าด้วยเรื่องอั้งยี่ทั้งปวงนั้น ให้ยกเลิกเสีย

 มาตรา  ในพระราชบัญญัตินี้ คำว่า หมู่ ฤๅ ซ่อง นั้น ไม่ได้หมายความรวม บริษัทต่าง ๆ ดังจะกล่าวต่อไปนี้ คือ

 ข้อ  บริษัทซึ่งตั้งขึ้นเพื่อประโยชน์แต่การค้าขายอย่างเดียว

 ข้อ  บริษัทใด ๆ หรือหมู่ใด ๆ ซึ่งทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานพระบรมราชานุญาตให้ตั้งอยู่โดยชอบด้วยพระราชกำหนดกฎหมาย

 ข้อ  บริษัท หรือหมู่ใด ๆ ก็ดี ฤๅผู้เข้าหุ้นส่วนกันก็ดี มีคนเข้ากันไม่เกินกว่า ๑๐ คน เพื่อจะทำการต่าง ๆ ที่ชอบด้วยกฎหมาย แลคนผู้เข้าบริษัท ฤๅเข้าหมู่ ฤๅเข้าหุ้นส่วนนั้นไม่ต้องสาบาลตัวเพื่อจะปิดบังความลับของบริษัท ฤๅหมู่ ฤๅการเข้าหุ้นส่วน แลในที่สุด บริษัท ฤๅหมู่ ฤๅการเข้าหุ้นส่วนนั้น มิได้ทำการลับอันมิชอบอย่างหนึ่งอย่างใดด้วย

 มาตรา  บรรดาพวกที่ตั้งขึ้นเปนหมู่เปนซ่อง ซึ่งตั้งอยู่ในเวลาออกประกาศใช้พระราชบัญญัตินี้ก็ดี ฤๅจะตั้งขึ้นภายหลังวันใช้พระราชบัญญัติก็ดี ต้องมาขอจดทเบียนไว้ต่อเจ้าพนักงานผู้ซึ่งจะได้รับตำแหน่งแล้วมีชื่อประกาศไว้ในหนังสือราชกิจจานุเบกษาตามครั้งตามคราว แลการขอจดทเบียนนั้นต้องทำเรื่องราวมายื่นให้แจ้งความประสงค์ของหมู่ฤๅซ่องที่ตั้งขึ้น กับทั้งสำเนาข้อบังคับสำหรับหมู่ฤๅซ่องนั้น กับบาญชีรายชื่อสมาชิกผู้เข้าเปนหมู่เปนซ่อง กับรายชื่อแลตำบลที่อยู่ของผู้เปนหัวน่านายใหญ่นายรอง กับตำบลที่จะตั้งโรงประชุมใหญ่น้อยสำหรับประชุมกันนั้น ติดท้ายเรื่องราวมาด้วย

 มาตรา  เจ้าพนักงานผู้จดทเบียนมีอำนาจที่จะเรียกผู้เปนหัวน่านายใหญ่นายรอง แลผู้จัดการ แลผู้กระทำการในที่ทำการนั้น แลสมาชิก ของหมู่ฤๅซ่องใด ๆ ที่ได้ลงทเบียนแล้ว ฤๅที่บังคับให้ลงทเบียนไว้แล้วก็ดี ฤๅที่ต้อง