หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
วันที่ ๒๐ ธันวาคม ๒๔๕๗
เล่ม ๓๑ น่า ๔๖๘
ราชกิจจานุเบกษา
| ฉบับแรก ก็ให้คุ้มต่อไปถึงหนังสือเช่นกล่าวนี้ที่ออกฉบับหลัง ๆ ด้วย การจดฐเบียรหนังสือที่ผู้แต่งเขียนเปนเรื่องลำดับกันไปในครั้งแรก ก็ให้คุ้มตลอดไปถึงหนังสือเรื่องนั้นซึ่งผู้แต่งจะออกในครั้งหลัง ๆ ดุจเดียวกัน | |
| มาตรา ๑๕ | หนังสือซึ่งมิบังควรจะเอาออกขาย โดยเหตุที่เปนเรื่องหยาบคาย เรื่องลบหลู่ดูถูกศาสนา หรือเรื่องยุยงให้เกิดจลาจลนั้น จะให้มีกรรมสิทธิ์ไม่ได้ อนึ่ง หนังสือเรื่องใดที่กล่าวคำเท็จเพื่อประสงค์จะหลอกลวงให้ประชาชนหลงเชื่อต่าง ๆ ก็ต้องห้ามมิให้มีกรรมสิทธิ์เหมือนกัน |
| มาตรา ๑๖ | ผู้หนึ่งผู้ใดจะขอตรวจดูสมุดฐเบียรกรรมสิทธิ์เรื่องใดที่กรมพระอาลักษณ์ก็ได้ เมื่อได้เสียค่าธรรมเนียมให้เรื่องละ ๑ บาท แลจะต้องการสำเนาที่ถูกต้องในเรื่องใดตามรายการในฐเบียรก็ได้ เมื่อได้เสียค่าธรรมเนียมให้ฉบับละ ๕ บาท |
| มาตรา ๑๗ | สำเนาฐเบียรที่ได้รับรองว่าถูกต้องนั้น จะนำมายื่นเปนพยานในศาลต่าง ๆ ได้ ทั้งเปนที่เชื่อได้ในชั้นต้นว่า มีหลักฐานในเรื่องเปนเจ้าของกรรมสิทธิ์หนังสือหรือเรื่องการโอนกรรมสิทธิ์นั้นด้วย |
