ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:พรบ ให้ใช้ ปวิอ ๒๔๗๗.pdf/38

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้ตรวจสอบแล้ว
วันที่ ๑๐ มิถุนายน ๒๔๗๘
เล่ม ๕๒ หน้า ๖๓๕
ราชกิจจานุเบกษา

มาตรา๕๔ในการกำหนดวันและเวลาที่จะให้มาตามหมายเรียกนั้น ให้พึงระลึกถึงระยะทางใกล้ไกล เพื่อให้ผู้ถูกเรียกมีโอกาสมาถึงตามวันเวลากำหนดในหมาย

มาตรา๕๕การส่งหมายเรียกแก่ผู้ต้องหา จะส่งให้แก่บุคคลผู้อื่นซึ่งมิใช่สามี ภริยา ญาติ หรือผู้ปกครองของผู้รับหมาย รับแทนนั้นไม่ได้

มาตรา๕๖เมื่อบุคคลที่รับหมายเรียกอยู่ต่างท้องที่กับท้องที่ซึ่งออกหมาย เป็นหมายศาล ก็ให้ส่งไปศาล เป็นหมายพนักงานฝ่ายปกครองหรือตำรวจ ให้ส่งยังพนักงานฝ่ายปกครองหรือตำรวจ ที่มีอำนาจออกหมายเรียกซึ่งผู้ถูกเรียกอยู่ในท้องที่ เมื่อศาลหรือพนักงานฝ่ายปกครองหรือตำรวจได้รับหมายเช่นนั้นแล้ว ก็ให้สลักหลังหมายแล้วจัดการส่งแก่ผู้รับต่อไป  





มาตรา๕๗ภายใต้บังคับแห่งบทบัญญัติในมาตรา ๗๘, ๗๙, ๘๐, ๙๒ และ ๙๔ แห่งประมวลกฎหมายนี้ จะจับ ขัง