หน้า:พระกวีนิพนธ์ฯ - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๘๗.pdf/16

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
9
 ฝ่ายอสูรปิศาจเสื้อ เมืองมาร
เห็นกระบิลเติบปาน ปิดฟ้า
ตระหนกหฤทัยลาน ลนวุ่น วายแฮ
ขามฤทธิ์บ่รอร้า รีบเร้นเร็วหนี ฯ
 กระบิลลงสู่ภพเต้า ตามสถล มานา
ถึงที่ฉัตรถกล เชิดกั้ง
คลายเวทเหตุบังหน ขันขู่ ราพณ์แฮ
เหม่เหม่ทศพักตร์ตั้ง ฉัตรนี้เยียไฉน ฯ
 กลัวชะไมอิสสรราชทั้ง แสงสร พระฤๅ
ฤๅย่อฤทธิ์พานร เดชห้าว
ฤๅใครเหนี่ยวกายกร กุมมั่น ไว้ฤๅ
จึงมิสู้ศึกท้าว ลอบตั้งฉัตรกล ฯ
 เหม่ชาติอุบาทว์อ้าย ทรลักษณ์ ลิงแฮ
ผิวะหั่นบั่นเศียรจัก เหือดแค้น
มึงอย่าพักอยู่พัก อวดฤทธิ์ นายนา
บมิฆ่ากูได้แม้น เช่นอ้ายพาลี ฯ