หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
18
| ขุนม้าจูงมิ่งม้า | มาพลัน | |
| อาลักษณ์เชิญสารสุวรรณ | ผูกเข้า | |
| เวียนเทียนเจ็ดรอบบัน | ลือพาทย์ ประโคมแฮ | |
| แล้วประกาศเทพเจ้า | ทั่วทั้งไตรสถาน ฯ | |
| สรรพเสร็จปล่อยอัศวแคล้ว | คลาจร | |
| วายุบุตรตามอัสดร | ดุ่มเต้า | |
| ปาางองค์อดิศร | สองกนิษฐ์ รามแฮ | |
| ทรงรถยกพลเร้า | สุดท้ายภายหลัง ⟨ฯ⟩ | |
| กล่าวกับองค์พี่น้อง | เนากุฎี ดงเอย | |
| ลาบาทพระชนนี | นาถเจ้า | |
| จักใคร่เที่ยวไพรศรี | หวังสุข เกษมแฮ | |
| นางสดับดาลจิตต์เร้า | รุ่มร้อนฤทัยไหว ฯ | |
| พลันห้ามปิยบุตรด้วย | เกรงภัย | |
| สองบ่ฟังร่ำไร | โศกสอื้น | |
| จนจิตต์จึ่งอวยชัย | ยอมอนุ ญาตนา | |
| สองสดับกลับชื่นชื้น | ชอบน้ำใจเกษม ฯ |
