หน้า:พระกวีนิพนธ์ฯ - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๘๗.pdf/33

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
26
 ยามทำลายชีพทิ้ง ถมใน ดินแฮ
นับแต่ร้อยปีไป หมดเชื้อ
ก็คือว่าผู้ใด จักบอก ได้นา
ว่ากระดูกไหนสวมเสื้อ ขาดครั้งยังเป็น
 นี่และ (ธรรมเนียมม้า บรรยาย
เดชะสัตย์ภิปราย ปราชญ์ถ้อย)
สรวมสิทธิ์สู่คณะชาย ชาวกอบ การณ์แฮ
อันเหนื่อยหอบเหื่อย้อย ค่ำเช้าเอางาน
 มังสาสารพัตร์ทั้ง สุราบาน
พูนเพิ่มทุกฉนำกาล อย่าร้าง
(ทำการอย่าพะพาล พาพลาด)
จงมากมูนค่าจ้าง อย่าน้อยถอยผล
 ภรรยาร่วมสุขพ้อง ไพบูลย์ ด้วยเทอญ
หย่าละกมลมูน โอบเอื้อ
อุตสาหะอนุกูล กิจสุข ตาแฮ
ประสายากปุปะเสื้อ ขาดให้หายแผล