หน้า:พระกวีนิพนธ์ฯ - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๘๗.pdf/37

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
30

ตุ๊ดเอยตุ๊ดตู่ ในเรี่ยวในรูช่างอยู่ได้ ขี้เกียจหนักหนาระอาใจ มาเรียกให้กินหมากไม่อยากคบ ชาติขี้เกียจเบียดเบียฬแต่เพื่อนบ้าน การงานสักนิดก็คิดหลบ ตื่นเช้าเราจะหมั่นประชันพลบ ไม่ขอพบขี้เกียจเกลียดนักเอย ฯ

กะเอยกะเอย อย่าละเลยกุ้งไม้ไว้จนเหม็น มากินข้าวเถิดนะเจ้าข้าวจะเย็น ไปมัวเล่นอยู่ทำไมใช่เวลา ถ้าถึงยามกินนอนผ่อนผัดนัก ก็ขี้มักเจ็บไข้ไม่แกล้งว่า จะท้องขึ้นท้องพองร้องระอา ต้องกินยาน้ำสมอขื่นคอเอย ฯ

โอเอยโอละเห่ คิดถ่ายเทตื่นนอนแต่ก่อนไก่ ทำขนมแซงม้าหากำไร เกิดขัดใจกันในครัวทั้งผัว