หน้า:พระกวีนิพนธ์ฯ - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๘๗.pdf/68

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
61

 ฝ่ายว่านวลนางศรีมาลา

คืนวันนั้นนิทราก็ใฝ่ฝัน

ว่าลงสระเล่นน้ำสำราญครัน

เห็นบุษบันดอกหนึ่งดูพึงตา

ผุดขึ้นพ้นน้ำงามสะอาด

นางโผนผาดออกไปด้วยหรรษา

เด็ดได้ดีใจว่ายกลับมา

กอดแนบแอบอุราประคองดม

ลืมตาคว้าดูดอกบัวหาย

เสียดายนี่กะไรไม่ได้สม

ปลุกอีเม้ยแก้ฝันหวั่นอารมณ์

อีเม้ยชมว่าฝันของนายดี

ดอกบัวคือผัวมิใช่อื่น

มิพรุ่งนี้ก็มะรืนคงถึงนี่

ไม่เหมือนอีเม้ยทายให้นายตี

ฝันอย่างนี้ได้ทายมาหลายคน

ศรีมาลาว่าไฮ้อีมอญถ่อย