หน้า:พระกวีนิพนธ์ฯ - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๘๗.pdf/69

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
62

เอาผัวผ้อยมาพูดไม่เป็นผล

อุตริทำนายทายสัปดน

ถึงใครใครให้จนเทวดา

ถ้ามีหน้ามาเกี้ยวก็คงเก้อ

อย่าเพ้อเลยไม่อยากปรารถนา

อยู่คนเดียวไม่สบายเอาชายมา

เขาย่อมว่ามันเป็นเจ้าหัวใจ

อีเม้ยมอญคะนองร้องอุยย่าย

อย่ามาพูดเลยนายหาเชื่อไม่

ยังไม่พบปะก็พูดไป

ถึงตัวเข้าเมื่อไรได้ดูกัน

บ่าวนายสัพยอกหยอกเย้า

รุ่งเช้าศรีมาลาก็ผายผัน

ไปดูการบ้านเรือนเหมือนทุกวัน

นึกถึงฝันพรั่นใจไม่รู้วาย

 ครานั้นขุนแผนแสนสงคราม

พักอยู่อารามจนตกบ่าย