ลุศักราช ๑๑๓๐ ปีชวด สำฤทธิศก จึ่งท้าวพระยาข้าราชการจีนไทยผู้ใหญ่ผู้น้อยทั้งปวงปฤกษาพร้อมกัน "เมืองธนบุรีอยู่ข้างซ้ายมือ" ฯ ๖ ฯ
๗. อัญเชิญพระยากำแพงเพชรให้เสดจ์ถวลยราชสมบัติเปนบรมกระษัตริยผ่านพิภพสิมา ณ กรุงธนบุรีตั้งขึ้นเปนราชธานีสืบไป ทรงพระกรุณาให้แจกจ่ายอาหารแก่ราษฎรทั้งหลายซึ่งอดโซรอนาถาทั่วสิมามณฑลกรุงธนบุรี ลุศักราช ๑๑๓๑ ปีฉลู เอกศก มีพระบรมราชโองการให้เกนกองทัพเรือ ครั้นได้พระฤกษแล้ว เสดจ์ด้วยข้าทูลอองธุลีพระบาทจีนไทยตำเนินทัพไปทางทเล ตีเมืองนครศริธรรมราชได้ ลุศักราช ๑๑๓๑ ปีขาน โทศก ให้เกนกองทัพเสดจ์ขึ้นไปตีเมืองฝางได้ ขณนั้น ช้างพังช้างหนึ่งอยู่ในเมืองตกลูกเปนเผือกพังสมพงษ์ ฯ ๗ ฯ
๘. เมื่อเสดจ์กรีธาทัพหลวงกลับ ให้รับนางพระยาเสวตรกิริณีลงแพล่องมายังกรุงธนบุรี ให้ปลูกโรงรับ ณ สวนมังคุด แล้วให้มีงานมหรรสพสมโภชสามวัน ลุศักราช ๑๑๓๗ ปีมแม สัปตศก พม่ายกมาทางกาญจนบุรี พระเจ้าอยู่หัวได้ทราบ จึงจัดกองทัพแล้วเสดจ์ยกพลโยธาทหารรบพม่าเปนสามารถ พม่ามิอาจต่อต้านได้ ก็แตกไปยังเมืองมะตะหมะ ขณนั้น อแซวุ่นกี้ให้แมงแยยางู ผู้น้อง ยกกองทัพใหญ่ลงมาตั้งค่ายโอบหลังค่ายหลวง ณ ปากน้ำพิง ฯ ๘ ฯ
๙. ฟากตวันออกเปนหลายค่าย ได้ต่อรบกันเปนสามารถ สมเดจ์พระเจ้าอยู่หัวเหนศึกเหลือกำลัง ถึงวันพฤหัศบดี เดือนสี่ แรบสิบค่ำ จึ่งให้ล่าทัพหลวงถอยมาตั้งค่ายมั่นอยู่ ณ บางเข้าตอก ฝ่ายอแซวุ่นกี้เร่งให้ตแคงมรหน่อง บัญีแยของจอ แลเจ้าเมืองตองอู นายทัพนายกองทั้งปวง ทำการติดเมืองพระพิศณุโลกย์กวดขันขึ้น ฝ่ายข้างในเมืองก็ขาดเสบียงอาหาร ตวงเข้าแจกทหารแต่มื้อลฝาเขนง ไพร่พลอิดโรยนัก ถอยกำลังลง เจ้าพระยาจักรี เจ้าพระยาสุรสีหพิศณวาธิราช ฯ ๙ ฯ
