หน้า:พงศาวดาร (หัตถเลขา) - ๒๔๕๕ (๑).djvu/17

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

คนหุตคืนพระศรีสวัสดิแก่สมเด็จพระมหาจักรพรรดิด้วยกันทุกฉบับ ข้อนี้เปนหลักพอที่จะคัดเทียบให้เห็นได้ว่า สำนวนหนังสือพระราชพงษาวดารเหล่านี้ต่างฉบับผิดกันอย่างไร หรือถ้าจะว่าโดยทางสันนิฐาน คือ หนังสือพระราชพงษาวดารนี้ของเดิมแต่งไว้อย่างไร แลได้แก้ไขโวหารผิดกันเปนชั้น ๆ โดยลำดับมาอย่างไร จึงได้คัดเทียบโวหารลงไว้ต่อไปนี้ เพื่อให้เปนประโยชน์แก่ความสังเกตของผู้ศึกษาพงษาวดาร.

ความฉบับหลวงประเสริฐ

"ศักราช ๙๒๖ ชวดศก พระเจ้าล้านช้างจึงให้เชิญสมเด็จพระแก้วฟ้าพระราชบุตรีลงมาส่งยังพระนครศรีอยุทธยา แลว่า จะขอสมเด็จพระเจ้าลูกเธอพระเทพกระษัตรเจ้านั้น แลจึงพระราชทานสมเด็จพระเทพกระษัตรเจ้าไปแก่พระเจ้าล้านช้าง" นี่เปนสำนวนในฉบับเก่าที่สุดที่หาได้.

ความฉบับจุลศักราช ๑๑๓๖

"ในขณะพระแก้วฟ้าพระราชบุตรีพระเจ้าช้างเผือกปราสาททองเธอส่งให้ไปถวายแก่พระยาล้านช้างนั้น ครั้นพระแก้วฟ้าราชบุตรีไปถึงเมืองล้านช้าง พระยาล้านช้างก็ว่า เราจำเภาะใช้ให้ไปขอพระเพทกระษัตรี แลพระแก้วฟ้าราชบุตรีนี้เรามิได้ให้ไปขอ แลเราจะส่งพระแก้วฟ้าราชบุตรีคืนไปยังพระนครศรีอยุทธยา แลจะขอพระเทพกระษัตรีซึ่งจำเภาะแต่ก่อนนั้น ครั้นเสร็จการศึกช้างเผือก พระยาล้านช้างก็แต่งพระยาแสน ๑ พระยานคร ๑ พระยาทิพมนตรี ๑ ให้