หน้า:พงศาวดาร (หัตถเลขา) - ๒๔๕๕ (๑).djvu/112

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๔๙

เข้ามาตามท่าคอย พอช้างเผือกลงมาอาบน้ำ เจ้าพระยามหาเสนาก็ขี่ช้างเผือกออกมารบพระศรีสิลป์ณถนนน่าบางตรา พระศรีศิลป์ร้องว่า เจ้าพระยามหาเสนาจะสู้เราฤๅ เจ้าพระยามหาเสนาว่า พระราชกำหนดโทษพระองค์ฉันใด โทษข้าพเจ้าฉันนั้น ก็ไสช้างเข้าชนกัน พระศรีศิลป์ตีด้วยขอ เจ้าพระยามหาเสนาตกช้างลง พระศรีศิลป์ยกเข้าไปทางประตูเสาธงไชยเข้าพระราชวังได้ สมเด็จพระมหาจักรพรรดิราชาธิราชเจ้าไม่ทันรู้พระองค์ ก็ลงเรือพระที่นั่งหนีขึ้นไปเกาะมหาพราหมณ์ พระศรีศิลป์ให้ถอดพระยาเดโช พระยาท้ายน้ำ พระยาพิไชยรณฤทธิ์ หมื่นภักดีศวร หมื่นไภยนรินทร์ ออก

 ฝ่ายพระราเมศวร พระมหินทราธิราช กับเสนาบดี พร้อมกันเข้ารบพระศรีศิลป์จนถึงตลุมบอน ล้มตายเปนอันมากด้วยกันทั้งสองฝ่าย แต่พระศรีศิลป์นั้นต้องปืนตาย สมเด็จพระมหาจักรพรรดิราชาธิราชเจ้าก็เสด็จคืนเข้าพระราชวัง ครั้นทราบว่า พระพนรัตนป่าแก้วให้ฤกษ์พระศรีศิลป์เปนแท้ ก็ให้เอาพระพนรัตนป่าแก้ว แลพระยาเดโช พระยาท้ายน้ำ พระยาพิไชยรณฤทธิ์ หมื่นภักดีศวร หมื่นไภยนรินทร์ ฆ่าเสีย เสียบไว้ณตะแลงแกงกับศพพระศรีศิลป์ ครั้งนั้น เมียน้อยขุนนางโจทย์ว่า ผัวเข้าด้วยพระศรีศิลป์แลคอยรับพระศรีศิลป์ ถามเปนสัจ ตรัศสั่งให้ฆ่าเสียเปนอันมาก

 ลุศักราช ๙๐๗ ปีมเสง สัปตศก สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จไปวังช้างตำบลไทรย้อย ได้ช้างเผือกพลาย สูงสี่ศอก สิบนิ้ว ช้างหนึ่ง ให้ชื่อ พระรัตนากาศ