หน้า:พงศาวดาร (หัตถเลขา) - ๒๔๕๕ (๑).djvu/126

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๖๓

ยกเข้ามาทอดอยู่ประตูไชย พระยาตานีศรีสุลต่านได้ทีกลับเปนกระบถ ก็ยกเข้าในพระราชวัง สมเด็จพระมหาจักรพรรดิราชาธิราชเจ้าไม่ทันรู้ตัว เสด็จลงเรือพระที่นั่งศรีสักลาดหนีไปเกาะมหาพราหมณ์ แลเสนาบดีมุขมนตรีพร้อมกันเข้าในพระราชวัง สพัดไล่ชาวตานีแตกฉานลงเรือรุดหนีไป ฝ่ายมุขมนตรีทั้งปวงก็ออกไปเชิญเสด็จสมเด็จพระมหาจักรพรรดิราชาธิราชพระเจ้าช้างเผือกเสด็จเข้าสู่พระราชนิเวศมหาสถาน.

 ศักราช ๙๑๒ ปีจอ โทศก พระเจ้ากรุงศรีสัตนาคนหุตทราบว่า พระราชบุตรีพระสุริโยไทยซึ่งขาดฅอช้างแก่กรุงหงษาวดีนั้นจำเริญไวยวัฒนาขึ้นแล้ว พระองค์ก็แต่งทูตานุทูตจำทูลพระราชสาสนคุมเครื่องมงคลราชบรรณาการมาถวายแก่สมเด็จพระมหาจักรพรรดิราชาธิราชพระเจ้าช้างเผือก ในลักษณพระราชสาสนนั้นว่า ข้าพระองค์ผู้อ่านพิภพกรุงศรีสัตนาคนหุตขอถวายอภิวาทวันทนามายังสมเด็จพระบิดุราธิราชผู้ผ่านพิภพกรุงเทพทวาราวดีศรีอยุทธยามหาดิลกภพนพรัตนราชธานีบุรีรมย์อุดมด้วยพระราชมหาสถานมเหาฬารอันยิ่งเปนมิ่งมงกุฎด้วยสัตตเสวตรกุญชรชาติตัวประเสริฐศรีเมือง ข้าพระองค์ยังไป่มีเอกอรรคราชกัลยาณีที่จะสืบศรีสุริยวงษ์ในกรุงศรีสัตนาคนหุตต่อไปมิได้ ข้าพระองค์ขอพระราชทานพระราชธิดาอันทรงพระนาม พระเทพกระษัตรี ไปเปนปิ่นศรีสุรางคนิกรกัญญาในมหานคเรศปาจิณทิศ เปนทางพระราชสัมพันธมิตรไมตรีสุวรรณปัถพีแผ่นเดียวกันชั่วกัลปาวสาน.

 สมเด็จพระมหาจักรพรรดิราชาธิราชพระเจ้าช้างเผือกทราบในลักษณพระราชสาสน ก็ให้ชุมท้าวพระยามุขมนตรีปฤกษา ๆ ว่า กรุง