หน้า:พงศาวดาร (หัตถเลขา) - ๒๔๕๕ (๑).djvu/71

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

มหาเสนาบดี ลูกพระสนมองค์หนึ่ง เจียดทองคู่หนึ่ง พานทองคู่หนึ่ง เต้าน้ำทอง กระบี่กั้นหยั่น เสลี่ยงงา เสลี่ยงกลีบบัว.

 ศักราช ๗๖๕ ปีมแม เบญจศก มีข่าวมาว่า พระมหาธรรมราชาธิราชเจ้าเมืองพิศณุโลกเสด็จสวรรคต แลเมืองเหนือทั้งปวงเปนจลาจล จึงเสด็จขึ้นไปถึงเมืองพระบาง พระยาบาลเมือง พระยาราม ออกมาถวายบังคม พระเจ้าอยู่หัวก็เสด็จกลับพระนคร แล้วจึงให้สมเด็จพระเจ้าลูกเธอเจ้าอ้ายพระยากินเมืองสุพรรณบุรี เจ้ายี่กินเมืองแพรกศรีราชา คือ เมืองสรรค์ เจ้าสามพระยากินเมืองไชยนาท.

 ศักราชได้ ๗๘๐ ปีจอ สำเรทธิศก สมเด็จพระนครอินทร์เสด็จสวรรคต อยู่ในราชสมบัติ ๑๘ ปี

แผ่นดินสมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ ๒

 เจ้าอ้ายพระยา เจ้ายี่พระยา ยกเข้ามาชิงกันจะเอาราชสมบัติ เจ้าอ้ายพระยามาตั้งตำบลป่ามะพร้าวที่วัดพลับพลาไชย เจ้ายี่พระยามาตั้งณวัดไชยภูมิ์ จะเข้าทางตลาดเจ้าพรหม ช้างต้นมาปะทะกันเข้าที่เชิงตะพานป่าถ่าน ทั้งสองพระองค์ทรงพระแสงของ้าวต้องพระสอขาดพร้อมกันทั้งสองพระองค์ มุขมนตรีออกไปเฝ้าเจ้าสามพระยาทูลการซึ่งพระเชษฐาธิราชขาดฅอช้างทั้งสองพระองค์ แล้วเชิญเสด็จเข้ามาในพระนครเสวยราชสมบัติ ทรงพระนาม สมเด็จพระบรมราชาธิราชเจ้า ท่านจึงให้ขุดเอาพระศพเจ้าอ้ายพระยา เจ้ายี่พระยา ไปถวายพระเพลิง ที่ถวายพระเพลิงนั้น ให้สถาปนาพระมหาธาตุแลพระวิหารเปนพระอาราม