หน้า:พงศาวดาร (หัตถเลขา) - ๒๔๕๕ (๑).pdf/78

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๑

พระญาณสัพพัญญู ครั้นพระพุทธองค์เสด็จเข้าพระมหาปรินิพพาน ก็ยังทรงพระมหากรุณาประดิษฐานพระเจดีย์ทั้ง ๕ คือ พระปฏิมากร พระมหาโพธิ พระสถูป พระชินธาตุ พระไตรปิฎก ไว้สนองต่างพระพุทธองค์เปนที่พึ่งแก่สัตวโลกอันเกิดมาภายหลัง เปนความสัตย์แห่งข้าพระพุทธเจ้าฉนี้ ประการหนึ่ง ข้าพระพุทธเจ้าคิดจะได้ราชสมบัติครั้งนี้ด้วยโลกียจิตรจะใคร่เปนใหญ่ จะได้จัดแจงราชกิจจานุกิจให้สถิตย์อยู่ในยุติธรรม จะได้เปนที่พึ่งพำนักในนิกรราชบรรสัชให้มีศุขสมบูรณ์ตามบุราณราชประเวณี เปนความสัตย์แห่งข้าพระพุทธเจ้าฉนี้ถ้วนคำรบสอง แลยังมีความสงไสยอยู่ จักสมลุดังมโนรถแลฤๅ ฤๅมิสมประการใดมิได้แจ้ง ข้าพระพุทธเจ้าขอเอาพระบวรคุณานุภาพพระมหาเจดียฐานเจ้าทั้ง ๕ มีพระพุทธปฏิมากรเปนอาทิ อันพระพุทธองค์ทรงประดิษฐานไว้ต่างพระองค์ แลวจีสัจจาธิษฐานทั้งสองสัจจาแห่งข้าพระพุทธเจ้า จงเปนที่พำนักตัดความสงไสย ข้าพระพุทธเจ้าจะกระทำสัตย์เสี่ยงเทียนของข้าพระองค์เล่มหนึ่ง ของขุนวรวงษาธิราชเล่มหนึ่ง ถ้าข้าพระองค์จะสมลุมโนรถความปราถนาด้วยบุญญาธิการโบราณแลปัจจุบันกรรม ควรจะได้มหาเสวตรฉัตรสกลรัฐธิปไตย อันจะได้รำงับทุรยศยุคเข็ญเปนจลาจลแห่งสมณะพราหมณะเสนาบดีไพร่ฟ้าประชาราษฎรได้ความเดือดร้อน แลจะได้เปนมหาอรรคฐานทายกอุปถัมภกพระบวรพุทธสาสนาในวรราไชสวรรย์สืบไป ขอให้เทียนขุนวรวงษาธิราชดับก่อน ถ้ามิสมลุดังมโนรถความปราถนาแล้ว ขอให้เทียนข้าพระองค์ดับก่อน ขอพระบวรคุณานุภาพแลความสัตย์ทั้งสองแห่งข้าพระพุทธเจ้าจงมาตัดความสงไสยให้ปรากฎตาม