ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:พระราชพงสาวดารฯ ฉบับหลวงประเสิด - ๒๔๘๖.pdf/47

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
41

ได้ ก็เลิกทัพไปตั้งนะป่าโมกไหย่ วัน 2 10 4 ค่ำ สเด็ดพระราชดำเนินออกไปตีทัพข้าเสิก ๆ นั้นแตกพ่ายไป แลไล่ฟันแทงข้าเสิกเข้าไปจนค่ายพระเจ้าหงสานั้น วัน 3 10 4 ค่ำ สเด็ดพระราชดำเนินออกตั้งเปนทัพซุ่มนะทุ่งหล่มพลี แลออกตีทัพข้าเสิก ครั้งนั้น ได้รบพุ่งตลุมบอนกันกับม้าพระที่นั่ง แลซงพระแสงทวนแทงเหล่า ทหานตาย ครั้นข้าเสิกแตกพ่ายเข้าค่าย แลไล่ฟันแทงข้าเสิกเข้าไปจนเถิงหน้าค่าย วัน 2 10 3 ค่ำ เพลานาลิกาหนึ่งจะรุ่ง สเด็ดยกทัพเรือออกไปตีทัพพระญานครซึ่งตั้งหยู่นะปากน้ำมุทุเลานั้น ครั้งนั้น เข้าตีทัพได้เถิงไนค่าย แลข้าเสิกพ่ายหนีจากค่ายข้าเสิกเสียสิ้น แลพระเจ้าหงสาก็เลิกทัพคืนไป แลพระญาละแวกมาตั้งนะบางซาย ครั้งนั้น สเด็ดออกไปชุมพลทั้งปวงนะบางกะดาน เถิงวัน 5 1 3 ค่ำ เพลาอุสาโยค สเด็ดพยุหบาตราจากบางกะดานไปตั้งทัพชัยนะซายเคือง แล้วสเด็ดไปละแวก ครั้งนั้น ได้ช้างม้าผู้คนมาก

สักราช 950 ชวดสก (พ.ส. 2131) นะวัน 2 8 12 ค่ำ แผ่นดินไหว

สักราช 951 ฉลูสก (พ.ส. 2132) ข้าวแพงเปนเกียนละสิบตำลึง ปิดตราพระยานารายน์กำชับ นะวัน 6 7 2 ค่ำ แผ่นดินไหว

สักราช 952 ขาลสก (พ.ส. 2133) วัน 1 13 8 ค่ำ สมเด็ด