ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:พระราชพงสาวดารฯ ฉบับหลวงประเสิด - ๒๔๘๖.pdf/50

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
44

ไม้ข่มนามตำบนหล่มพลี ตั้งทัพชัยตำบนวัดตาล แลไนเดือน 11 นั้น สงกรานต์ พระเสาร์แต่(ราสีกันย์ไปราสี)ดุลย์ ครั้นเถิงวัน 4 10 4 ค่ำ สเด็ดพระราชดำเนินเถิงเมืองตองอู แลทัพหลวงเข้าตั้งไกล้เมืองตองอูประมาน 30 เส้น แลตั้งหยู่ที่นั้นสองเดือน ขาดอาหารพ้นกำลัง ไพร่พลทั้งปวงตายด้วยอดอาหารเปนอันมาก ครั้นวัน 4 6 6 ค่ำ ทัพหลวงสเด็ดกลับคืนมายังพระนครสรีอยุธยา

สักราช 963 ฉลูสก (พ.ส. 2144) เดือน 7 เดือนเดียวนั้น มีสุริยุปราคา ไนปีนั้น รับพระอิสวรและพระนารายน์เปนเจ้าไปถวายพระพรพร้อมกันวันเดียวทั้ง 4 คานหาม

สักราช 964 ขาลสก (พ.ส. 2145) สเด็ดไปประพาสลพบุรี

สักราช 965 เถาะสก (พ.ส. 2146) ทัพพระ(เจ้า)ฝ่ายหน้าสเด็ดไปเอาเมืองขอมได้

สักราช 966 มะโรงสก (พ.ส. 2147) วัน 5 ( 6 2) ค่ำ สเด็ดพยุหบาตราจากป่าโมกโดยทางชลมารค และฟันไม้ข่มนามตำบนเอกราช ตั้งทัพชัยตำบนพระหล่อ วันนั้น เปนวันอุน และเปนสงกรานต์ พระเสาร์ไปราสีธนูเปนองค์สาหนึ่ง ครั้งนั้น ครั้นสเด็ดพระราชดำเนินเถิงเมืองหลวงตำบนทุ่งดอนแก้ว