หน้า:พรุ่งนี้ช้า - ศิลป์ พีระศรี - ๒๕๐๖.pdf/10

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

เรือนอารมณ์ให้เสทือนใจที่เกิดจากศิลปินมีแปลก ๆ ต่าง ๆ ไม่มีขอบเขตต์เป็นที่สุด และความรู้สึกที่มาจากภายนอกตัว และเราจะเกิดมีอารมณ์ให้เสทือนใจได้แค่ไหนก็แล้วแต่ลักษณะของศิลปกรรมที่มากะทบความรู้สึกของเรา แต่ทว่า ศิลปนั้น เราจะรู้สึกคุณค่าด้วยตนเองไม่ได้ นอกจากได้รับความอบรมทางจิตต์ใจของเราให้เข้าใจ เพราะด้วยเหตุดังนี้ นานาอารยประเทศแทบทั้งหมดจึงให้เด็ก ๆ ในชาติของเราได้รับการศึกษาอบรมทางสุนทรียะที่ในภาษาฝรั่งเรียกว่า Aesthetic Education มาตั้งแต่อายุยังน้อยขณะที่แรกเริ่มรับการศึกษาเล่าเรียน เพื่อปลูกฝังจิตต์ใจให้รู้จักรักความงามไพเราะมาแต่เล็ก

อาจมีลางท่านตั้งกระทู้ถามว่า การศึกษาอบรมอย่างนี้เป็นสิ่งจำเป็นแก่ประเทศชาติหรือไม่ การสร้างศิลปและนิยมชมชอบศิลปจะเป็นคุณเป็นประโยชน์ใช้งานใช้การอะไรให้แก่คนได้บ้าง ถ้าว่าถึงประเทศไทย ก็จะตอบคำถามเหล่านี้โดยยกตัวอย่างมาชี้ให้เห็นได้เป็นจำนวนพัน ๆ คือ ที่วัดวาอาราม ที่พระพุทธรูป ที่ภาพจิตรกรรมและศิลปกรรมอย่างอื่น ๆ ซึ่งบรรพบุรุษของไทยได้มอบไว้ให้เป็นมรดกแก่ชาตินับเป็นเวลามาตั้งพันปีแล้ว ศิลปในสมัยอดีตย่อมสำแดงให้เห็นเป็นพยานอยู่ในพระศาสนา ในวัฒนธรรม และในความเป็น