หน้า:พุทธชัยมงคล ๘ - ๒๕๐๔.pdf/14

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๐

พิภพ ครั้นพระองค์เห็นเทพดาหนีไปหมด จึงทรงระลึกถึงบารมี ๑๐ ทัศ มีทานเป็นต้น ซึ่งพระองค์ได้ทรงบำเพ็ญมาในอเนกชาติด้วยอำนาจพระบารมี เสนามารก็มิอาจเข้ามาใกล้พระองค์ได้ พระยามารมีความโกรธแค้นเป็นกำลัง จึงนิรมิตห่าฝน ๙ ประการ คือ ๑. ห่าฝนลมพายุใหญ่ ๒. ห่าฝนมหาเมฆฝนตกใหญ่ ๓. ห่าฝนก้อนศิลา ๔. ห่าฝนอาวุธศัสตราต่าง ๆ ๕. ห่าฝนถ่านเพลิง ๖. ห่าฝนเถ้ารึงร้อนจัดดุจเถ้ารึงในกุกกุฬนรก ๗. ห่าฝนไฟกรด ๘. ห่าฝนเปือกตม ๙. ห่าฝนอันมืดมัวทั่วทุกทิศให้ตกลงมา ห่าฝน ๙ ประการนั้นก็มิอาจทำอันตรายแก่พระองค์ได้ กลับเป็นเครื่องสักการบูชาด้วยอำนาจพระบารมี มีทานเป็นต้น พระยามารเห็นดังนั้นก็ยิ่งโกรธมากขึ้น จึงเข้าไปร้องกล่าวตู่ว่า รัตนบัลลังก์นั้นเป็นของเกิดด้วยบุญสมภารแห่งตน สมควรแก่ตน แล้วอ้างเสนามารแห่งตนเป็นพยาน พระองค์จึงตรัสตอบว่า รัตนบัลลังก์เกิดด้วยบุญบารมีของพระองค์ พระยามารให้อ้างพยาน พระองค์ไม่มีใครจะเป็นพยาน จึงทรงระลึกถึงทานที่พระองค์ได้