หน้า:พุทธชัยมงคล ๘ - ๒๕๐๔.pdf/22

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๘

ซ้ายขึ้นปรามาสลูบกระพอง แล้วตรัสประทานโอวาทให้ช้างมีจิตปราโมทย์ในธรรมจริยา

เวลานั้น ฝูงมหาชนที่คอยตักบาตรและถวายเครื่องสักการะที่ได้กระจัดกระจายหนีช้างซ่อนเร้นและป่ายปีนขึ้นที่สูงนั้น ครั้นเห็นพญาช้างสิ้นพยศอันร้ายแรงแล้ว ต่างคนก็มีจิตโถมนาการโปรยปรายข้าวตอกดอกไม้และสรรพาภรณ์ต่าง ๆ ที่ตัวช้างจนปกคลุมท่วมตัว ครั้นแล้ว พญาช้างก็ถวายบังคมสมเด็จพระผู้ทรงพระภาคกลับไปโรงของตนโดยปรกติ

  • อุกฺขิตฺตขคฺคมติหตฺถสุทารุณนฺตํ
  • ธาวนฺติโยชนปถงฺคุลิมาลวนฺตํ
  • อิทฺธีภิสงฺขตมโน ชิตวา มุนินฺโท
  • ตนฺเตชสา ภวตุ เต ชยมงฺคลานิ ฯ.

"องคุลิมาลโจรผู้มีสันดานอันหยาบช้าถือดาบเงื้อเงือดแล่นตามพระพุทธเจ้าไปไกล ๓ โยชน์ พระองค์มีพระ