หฤทัยน้อมไปในอิทธาภิสังขารก็ชนะได้ ด้วยเดชความชนะของพระพุทธเจ้านั้น ขอชัยมงคลจงมีแด่ท่านเถิด”
เรื่องมีว่า องคุลิมาลโจรนั้นบ้านอยู่ในเมืองสาวัตถี มารดาชื่อ นางมันตานีพราหมณี บิดาเป็นพราหมณ์ราชปุโรหิตของพระเจ้าปเสนทิโกศล แต่เดิมนั้น มารดาบิดาให้ชื่อว่า อหิงสกกุมาร ครั้นเจ้าอหิงสกกุมารนั้นเจริญวัย จึงไปเรียนศิลปศาสตร์ในสำนักทิศาปาโมกข์อาจารย์ในเมืองตักกศิลา และเจ้าอหิงสกกุมารเป็นผู้มีสติปัญญาเฉียบแหลมว่องไวกว่ามาณพทั้ง ๕๐๐ คนซึ่งเป็นเพื่อนศิษย์ด้วยกัน ทั้งเป็นผู้มีความเพียรมากและหมั่นปฏิบัติอาจารย์โดยเคารพ อาจารย์ก็รักมากกว่ามาณพอื่น ๆ พวกมาณพเหล่านั้นมีความริษยา พากันไปพูดยุยงอาจารย์ถึง ๒–๓ ครั้งว่า เจ้าอหิงสกมาณพคิดประทุษร้ายต่ออาจารย์ด้วยเหตุอันชั่วร้าย อาจารย์ก็พลอยเห็นจริงหลงเชื่อถ้อยคำ จึงคิดว่า จำเราจะคิดฆ่าอหิงสกมาณพนี้ด้วยอุบายปัญญา คือ จะหลอกให้ไปตายในกลางป่าด้วยฝีมือคนอื่นฆ่า แล้วจึงเรียกอหิงสกมาณพเข้ามาใกล้
