หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๔
ที่ผูกอยู่กับไม้ทาบท้องนั้น เชือกขาด ไม้ก็พลัดตกลงถูกเท้านางจิญจมาณวิกา เท้าก็ขาดเป็นสองท่อนดังตัดด้วยดาบอันคม นางจิญจมาณวิกาก็พ่ายแพ้แก่พระบรมพุทธานุภาพ
ทีนั้น มหาชนบริษัททั้งหลายก็พากันติโทษนางจิญจมาณวิกาด้วยประการต่าง ๆ แล้วพากันฉุดลากตัวออกไปเสียจากพระเชตวัน แต่พอลับคลองพระเนตรพระพุทธเจ้า แผ่นดินก็สูบนางจิญจมาณวิกาลงไปสู่มหาอเวจีนรกทั้งเป็น
- สจฺจํ วิหาย มติสจฺจกวาทเกตุํ
- วาทาภิโร ปิตมนํ อติอนฺธภูตํ
- ปญฺญาปทีปชลิโต ชิตวา มุนินฺโท
- ตนฺเตชสา ภวตุ เต ชยมงฺคลานิ ฯ.
"สัจจกนิครนถ์เป็นคนมืดเหลือเกิน มีประสงค์มละความจริงเสีย ชอบใจในการยกวาทะของตนขึ้นให้สูงดังธงพระพุทธเจ้าผู้โพลงด้วยประทีป คือ พระปัญญา ก็ชนะได้ ด้วย