หน้า:ภาพเมืองไทย - สนร - ๒๔๘๖.pdf/15

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
– 6 –

อนึ่ง พนะท่าน พันโทหยิง ล. พิบูลสงคราม ก็ได้เขียนบทประพันธ์ เรื่อง งามของถิ่นไทยงาม ไว้ดั่งนี้

 คำว่า "งาม" ความหมายไพเราะยิ่ง

ทุกทุกสิ่งเมื่อเห็นงามอร่ามฉาย

บ้านเมืองงามคนงามทั้งหยิงชาย

มีบ้านหยู่สุขสบายหมายงามดี

ฉันภูมิไจไนความงามตามที่เห็น

รู้สึกเปนสิ่งเพลิดตาพาสุขี

คิดเลิสแล้วพระนครนอนรึดี

ล้วนเฉิดสรีงามมากกว่าภาคได

แต่ไนคราเมื่อฉันลาพระนคร

ต้องแรมรอนร้างลาที่อาสัย

เปนเวลาสามสิบวันนานสมไจ

สู่เขตไนกองทัพยายัพเนา

เมื่อแรกไปนำความงามตามที่คิด

เอาสวมติดตัวไปไนป่าเขา

นึกโอ่อ่ากว่าพี่น้องภาคเหนือเรา

โอ้ไจเบานักหนาคราได้ยน

เมื่อกลับมาฉันไม่พางามที่คิด

เอาเหลือติดตัวมาหย่าฉงน

เพราะเมื่อได้เห็นแคว้นไทยไนมนทล