 | แม่แบบ {{หัวสลับ 2}} ถูกยกเลิกแล้ว กรุณาใช้แม่แบบ {{หัวสลับ}} ทดแทน |
มาโดยนีติกรรมซึ่งอสังหาริมทรัพย์หรือทรัพยสิทธิ์อันเกี่ยวกับ⟨อ⟩สังหาริมทรัพย์นั้นไม่บริบูรณ์ เว้นแต่นีติกรรมจะได้ทำเป็นหนังสือและได้จดทะเบียนการได้มากับเจ้าพนักงานเจ้าหน้าที่ ซึ่งหมายความว่า "สิทธิอาศัย" จะเกิดก้ต่อเมื่อทำเป็นหนังสือจดทะเบียน จึงทำให้คิดไปว่า ตราบใดยังไม่ได้จดทะเบียน "สิทธิอาศัย" แล้ว "สิทธิอาศัย" ก็ยังไม่เกิดขึ้นตามกฎหมาย ถ้าไม่ใช่เป็นการยืมกันแล้ว ก็จะใช้กฎหมายลักษณะยืมมาบังคับกรณีพิพาทไม่ได้ เมื่อเป็นเช่นนี้ จะใช้กฎหมายอะไรเล่ามาบังคับในกรณีที่ให้บุคคลใช้ที่ดินทำประโยชน์ เช่น เราให้เพื่อนเราเข้าไปอาศัยทำนา แต่ไม่ได้ไปทำหนังสือและจดทะเบียนกับเจ้าพนักงาน เพื่อนเรายังไม่มีสิทธิอาศัยตามกฎหมาย ถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่ปฏิบัติตามหน้าที่ของตน จะใช้กฎหมายอะไรมาบังคับ ตามมาตรา ๑๔๐๙ ให้นำบทบัญญัติว่าด้วยหน้าที่และความรับผิดของผู้เช่ามาใช้บังคับโดยอนุโลม เหตุใดกฎหมายจึงไม่บัญญัติให้นำบทกฎหมายว่าด้วยหน้าที่และความรับผิดขของผู้ยืมใช้คงรูปมาบังคับคดีเล่า? เมื่อกฎหมายให้นำหน้าที่และความรับผิดของผู้เช่ามาใช้บังคับโดยอนุโลมเช่นนี้แล้ว ก็ย่อมเห็นได้ว่า ผู้อาศัยมีฐานะคล้ายผู้เช่า และการเช่าทรัพย์ไม่จำกัดประเภททรัพย์ที่เป็นวัตถุสัญญาเช่า เราจะเช่าที่ดินกันก็ได้ โดยเหตุนี้แหละ จึงอาจสันนิษฐานได้ว่า วัตถุแห่งสัญญายืมต้องเป็น "สังหาริมทรัพย์" ซึ่งสามารถยึดถือครอบครองเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ และอสังหาริมทรัพย์ไม่น่าจะเป็นวัตถุแห่งสัญญายืมใช้คงรูป
