หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒
เกษมศุขภิรมย์สมสมาน |
เคยสำราญมิได้แรมนิราศา |
ไม่นิราศขาดชมสักเวลา |
บำเรอล้อมพร้อมหน้าไม่ราวัน |
นิจาเอ๋ยโอ้กรรมจึงจำไกล |
มาซ้ำให้ทุเรศร้างมไหสวรรย์ |
ก็เพราะมีอธิราชไภยัน |
เข้าหักหั่นด่านแดนบุรีรมย์ |
จึงต้องกรูกรีธาพลากร |
มาจำจรจากศุขเกษมสม |
สาระพัดสิ่งสวัสดิ์ที่เคยชม |
ก็นิยมให้วิโยคด้วยจำเปน |
เมื่อวันออกนาเวศทุเรศสถาน |