รัฐมนตรีหรือเจ้ากระทรวงต้องรับผิดชอบในหน้าที่ของตนต่อรัฐสภา และร่วมกันรับผิดชอบในนโยบายทั่วไปของรัฐบาล
หลักดังกล่าวนี้ตรงกับรัฐธรรมนูญของเรา การที่ต้องรับผิดชอบในหน้าที่ของตนนั้นไม่มีปัญหา เมื่อมีหน้าที่แล้ว ก็ต้องมีทั้งสิทธิและความรับผิดชอบไปในตัว แต่ในเรื่องความรับผิดชอบร่วมกันในนโยบายทั่วไปนั้นเป็นข้อที่ควรพิจารณา
เมื่อ พ.ศ. ๒๔๒๑ (ค.ศ. ๑๘๗๘) ลอร์ดชอลสบุรีให้อรรถาธิบายไว้ดังนี้ มติของคณะรัฐมนตรีทุกเรื่อง สมาชิกของคณะรัฐมนตรีทุกคนซึ่งไม่ได้ลาออกจากตำแหน่งภายหลังที่มีมตินั้น ๆ ต้องรับผิดชอบอย่างเด็ดขาด แม้จะขอปลีกตัวว่า เรื่องนั้นเรื่องนี้ตนไม่เห็นด้วย ก็ไม่ได้ และไม่มีสิทธิจะไปเที่ยวพูดต่อไปว่า ตนตกลงด้วยเพื่อเป็นการปราณีประนอมหรือถูกเพื่อนร่วมคณะชักจูง หลักในเรื่องความรับผิดชอบร่วมกันของรัฐมนตรีต่อรัฐสภาจะมั่นคงอยู่ได้ก็โดยใช้หลักการอันเดียวนี้เท่านั้นที่ว่า สมาชิกแห่งคณะรัฐมนตรีทุกคนต้องมีความรับผิดชอบร่วมกันอย่างเด็ดขาดภายหลังที่มีมติไปแล้วและยังคงอยู่ในตำแหน่งต่อไป หลักนี้เป็นหลักสำคัญที่สุดหลักหนึ่งของการที่ให้มีความรับผิดชอบต่อรัฐสภา
เมื่อมีหลักอยู่เช่นนี้ รัฐมนตรีซึ่งไม่พร้อมที่จะช่วยแก้ข้อหาใด ๆ อันเกิดจากมตินั้นต้องลาออก และได้มีตัวอย่างมากหลายซึ่งรัฐมนตรีได้ลาออกเพราะเหตุนี้
แต่ถ้ารัฐมนตรีไม่ลาออก ก็ต้องมีความรับผิดชอบร่วมกัน เพราะว่าในสภาสามัญนั้น นโยบายใด ๆ ที่รัฐมนตรีเจ้าของเรื่องยืนยันจะ
