หน้า:รัฐธรรมนูญบริติช (ดิเรก ชัยนาม, 2490).pdf/38

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๔

แกลดสโตน นายกรัฐมนตรี ได้ออกความเห็นว่า สำหรับสมาชิกในรัฐบาลซึ่งไม่ได้เป็นรัฐมนตรี (หมายความถึง เจ้ากระทรวง) นั้น การไม่ออกเสียงให้รัฐบาลในเรื่องที่สำคัญนั้นไม่เป็นเรื่องร้ายแรง แต่ถ้าว่าตามหลักการเฉียบขาดแล้ว ต้องขออนุญาตก่อน แต่ในกรณีรัฐมนตรีนั้น ไม่มีข้อสงสัย รัฐมนตรีต้องออกเสียงให้ทุกกรณี นอกจากไม่สามารถมาประชุมได้จริง ๆ

เมื่อ พ.ศ. ๒๔๖๑ (ค.ศ. ๑๙๑๑) รัฐบาลบริติชได้ตั้งคณะกรรมาธิการกลไกของรัฐบาล (Machinery of Government Committee) ขึ้นชุดหนึ่ง คณะกรรมาธิการชุดนี้ได้รายงานว่า หน้าที่สำคัญของคณะรัฐมนตรี คือ

(๑) กำหนดนโยบายขั้นสุดท้ายสำหรับเสนอต่อรัฐสภา ตามนี้หมายความว่า กิจการใด ๆ ซึ่งรัฐบาลจะดำเนินการให้เป็นไปตามนโยบาย และต้องมีกฎหมายสนับสนุน หรือเรื่องสำคัญใด ๆ ที่จะแถลงต่อสภา คณะรัฐมนตรีมีหน้าที่จะต้องเตรียมและวินิจฉัย

(๒) การควบคุมฝ่ายบริหารแห่งชาติ (national executive) ให้เป็นไปตามนโยบายซึ่งได้รับาวามไว้วางใจจากรัฐสภา

(๓) การประสานงานและการกำหนดอำนาจหน้าที่ระหว่างกระทรวงทะบวงกรมต่าง ๆ

เมื่อคณะรัฐมนตรีมีนโยบายอันใดอันหนึ่ง ปัญหาที่ว่า จะต้องมีกฎหมายสนับสนุนอย่างใดหรือไม่นั้น เป็นปัญหาเทฆนิค คณะรัฐมนตรีมีหน้าที่จะตัดสินนโยบายเท่านั้น เจ้าหน้าที่เทฆนิคจะต้องเป็นผู้อธิบาย