หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
 | แม่แบบ {{หัวสลับ 2}} ถูกยกเลิกแล้ว กรุณาใช้แม่แบบ {{หัวสลับ}} ทดแทน |
เล่ม ๔
๑๗๗
ราชาธิราช
เราไปให้แก่พระมหาราชเจ้าเชียงใหม่ ลูกเราก็ได้ความยาก เหตุว่าบุญลูกเรามี จึงได้กลับมาถึงเรา บัดนี้ เราคิดว่า จะยกตะละแม่ศรีให้แก่บุตร์ผู้ซึ่งมีบิดามารดานั้น เกลือกจะทำย่ำยีข่มเหงลูกเรา ๆ คนนี้มีความชอบอยู่ อนึ่ง สมิงมะราหูคนนี้เปนลูกไชยสุระ ๆ ผู้บิดา ได้อาษาเราถึงขนาด รบพุ่งก็ตายกับฅอช้าง แลมีคุณต่อเรา สมิงมะราหูนี้พ่อแม่หาไม่ เปนลูกกำพร้าอยู่กับฝ่าตีนเรา เห็นว่า จะกลัวเกรงเราหนัก สมิงมะราหูนี้เราจะให้อยู่กับตะละแม่ศรี ท่านทั้งปวงจะเห็นประการใด เสนาบดีกราบทูลพระกรุณาว่า เห็น
๑๒
