หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
 | แม่แบบ {{หัวสลับ 2}} ถูกยกเลิกแล้ว กรุณาใช้แม่แบบ {{หัวสลับ}} ทดแทน |
๑๘๒
เล่ม ๔
ราชาธิราช
สัตยาเรา ๆ ก็แทงโลหิตในเท้าให้กินต่างน้ำพระพิพัฒน์สัตยา แล้วก็ให้ชื่อเปน สมิงสามปราบ ให้ไปกินเมืองหลากแหลก เมื่อแลตั้งสวามิภักดิ์ต่อเราโดยสุจริตแล้ว ก็จะจำเริญอายุวัณะศุขะพะลสมบัติบริบูรณ์ขึ้นภายหน้า แลเมืองหลากแหลกกับเมืองมองมะละใกล้กัน สมิงเลิกพร้ากับอ้ายมะละคอนไซ้เปนพี่น้องร่วมอุทรเดียวกัน เกลือกภายน่าไปมันจะคิดเปนอันเดียวกันเล่า ก็จะทำให้ยากแก่ลูกหลานเรา ๆ สงไสยอยู่ดังนี้ เราจึงยกมันออกจากเมืองหลากแหลก ให้ไปกินเมืองกริบ แลมันมิได้คิดถึงน้ำพระพิพัฒน์สัตยาแห่งเราผู้เปนกษัตรา
