หน้า:ราชาธิราช - ๒๔๓๒.pdf/218

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๒๐๐
เล่ม ๕
ราชาธิราช

นานมาแล้ว แลบัดนี้ ข้าอยากนมแม่ ข้าจะใคร่ได้กินนม จึงให้หาแม่มา พระยาน้อยก็เอาผ้าที่ห่มนั้นวางลงเหนือตักแม่นม แล้วก็เอนพระองค์บรรทมลงที่ตักแม่นมนั้น แม่นมพิศดูพระภักตร์พระยาน้อยแล้วก็ร้องไห้ น้ำตาไหลลงถูกพระอุระพระยาน้อย พระยาน้องจึงตรัสถามว่า ด้วยเหตุประการใดแม่จึงร้องไห้ดังนี้ แม่นมจึงทูลว่า ข้าพเจ้าเลี้ยงพระองค์มาแต่ทรงพระเยาว์อยู่จนใหญ่ถึงเพียงนี้แล้ว คิดว่าจะได้พึ่งพระบารมีสืบไป บัดนี้ ข้าพเจ้าได้ยินพระเจ้าป้าของพระองค์คิดความใหญ่หลวงนัก ซึ่งข้าพเจ้าตั้งใจจง