หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
 | แม่แบบ {{หัวสลับ 2}} ถูกยกเลิกแล้ว กรุณาใช้แม่แบบ {{หัวสลับ}} ทดแทน |
เล่ม ๕
๒๐๑
ราชาธิราช
รักภักดีต่อพระองค์นั้น เห็นว่าจะเสียแรงรัก ข้าพเจ้าจึงร้องไห้เพราะเหตุดังนี้
พระยาน้อยได้ฟังคำแม่นมว่าดังนั้นก็ตรัสว่า อันแม่นมรักข้า ข้าก็คิดรักแม่ดุจเดียว จึงให้หาแม่มาทั้งนี้หวังจะให้แจ้ง มุอายลาวจึงบอกความซึ่งพระมหาเทวีแลสมิงมะราหูทำชู้แล้วคิดอ่านกันให้พระยาน้อยแจ้งทุกประการแล้ว ครั้นแล้วมุอายลาวก็ลาไป ตั้งแต่วันนั้นมา พระยาร้อยก็หาไว้ใจไม่ ครั้นอยู่มา สมิงมะราหูจะไปเที่ยวเล่นทุ่ง มาชวนพระยาน้อย พระยาน้อยบอกว่า ข้าไม่สบาย พี่จะไปก็ไปเถิด ถ้าพี่ไปได้ฝักบัวเหง้าบัวเอามาฝากข้าบ้าง
