หน้า:ราชาธิราช - ๒๔๓๒.pdf/233

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
เล่ม ๕
๒๑๕
ราชาธิราช

กันจีทูลพระยาน้อย พระยาน้อยได้ฟังปฤษนามังกันจีแล้วก็แก้ปฤษนามังกันจีว่า ขึ้นต้นไม้ไม่เห็นจึงได้เห็นนั้น ชะรอยต้นไม้นั้นเปนโพรง มีอสรพิษอยู่ เมื่อขึ้นไปไม่เห็นงูจึงเห็นโค ปฤษนาซึ่งว่าไม่เห็น แลซึ่งว่าถ้าเห็นแล้วก็ไม่เห็นนั้น เมื่อแรก มังกันจีจะขึ้นไปดูโคบนต้นไม้นั้น ถ้าเห็นงูก่อนแล้วก็ไม่ได้เห็นโค จึงได้กล่าวปฤษนาว่า ถ้าเห็นแล้วไม่ได้เห็น พระยาน้อยแก้ปฤษนาแล้วจึงอธิษฐานแต่ในพระไทยว่า ถ้าจะได้เปนกษัตริย์สืบไป ปฤษนามังกันจีซึ่งว่านี้ขอให้แก้ถูกเถิด พระยาน้อยจึงให้มะสอดไปดูที่ต้นไม้นั้น มะสอดก็