พระยานิติศาสตร์ไพศาลย์กล่าวว่า ได้มีหนังสือพิมพ์ลงถึงระเบียบการที่จะส่งสินค้าไปประเทศจีนว่า จะต้องสลักหลังในบัญชีรายละเอียดและเก็บเงินค่าสลักหลังนั้น ดูเป็นการเก็บภาษีขาออก ซึ่งเป็นราคาที่มากอยู่ด้วย จึ่งใคร่ทราบว่า เป็นเรื่องจริงเพียงใด
พระยาศรีวิสารวาจาตอบว่า ในเรื่องนี้ รัฐบาลจีนได้ออกกฎหมายในต้นเดือนมิถุนายนกำหนดว่า สินค้าต่าง ๆ ที่จะนำเข้าไปในประเทศจีนจะต้องนำรายละเอียดไปให้กงสุลจีนประทับตราเสียก่อนในทำนอง Vsié ทั้งนี้ เป็นประเพณีที่ทำกันทั่วโลก คือ ในชั้นต้น การที่ประเทศหนึ่งประเทศใดจะส่งของเข้าไปในอีกประเทศหนึ่ง เพื่อความสะดวกในการที่ไม่ต้องถูกตรวจต่อไป จำต้องให้กงสุลของประเทศที่จะส่งของเข้าไปนั้นรับรอง เมื่อมีตราประทับแสดงเป็นหลักฐานแล้ว ก็ไม่มีตรวจอีก ที่ประเทศจีนคิดตั้งกฎหมายขึ้นทั้งนี้ ก็เข้าใจว่า ในส่วนที่เกี่ยวกับเรา ก็มีแต่ตงเจ้าพนักงานสำหรับตรวจ เพราะทุกวันนี้ไม่มีกงสุลจีนในสยาม และในการที่จะตั้งข้าหลวงสำหรับตรวจประทับตรา ฝ่ายเราไม่มีเหตุผลจะขัดข้องได้ สำหรับสินค้าที่เข้าไปในประเทศจีน ก็เป็นการจำเป็น และความจริง โดยมากสินค้าของเราไปที่ฮ่องกง ๗๐ % อีก ๓๐ % ก็ส่งไปที่ซัวเถาและเซี่ยงไฮ้ ซึ่งเป็นแต่ส่วนน้อย เพราะฉะนั้น เรื่องนี้ รัฐบาลจีนจึ่งให้สถานทูตจีนประจำญี่ปุ่นที่กรุงโตเกียวพูดจากับอุปทูตสยามที่นั่น อุปทูตสยามจึ่งบอกมายังกระทรวงการต่างประเทศ ๆ จึ่งได้บอกไปว่า รัฐบาลเราไม่มีทางขัดข้อง หากแต่ให้เป็นที่เข้าใจว่า
