พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวก็ทรงทราบและโปรดเกล้าฯ ว่า จะให้ออกได้ในวันนั้น และในการนี้ มิใช่ว่า เมื่อเราปรึกษากันเสร็จ ก็จะออกได้ทันที แต่ต้องไปเขียนในสมุดไทย ๑ เล่ม จึ่งต้องการให้เวลาเหลืออย่างมากที่สุดที่จะเป็นได้ จึ่งตั้งใจจะรีบปรึกษาเสียแต่เช้าไปตลอดวัน และถ้าสามารถ ก็จะให้จนถึงกลางคืนด้วย ส่วนข้อความในรัฐธรรมนูญ ก็ได้ชี้แจงมาครั้งหนึ่งแล้วเมื่อคราวประชุม ครั้งที่ ๓๔/๒๔๗๕ แต่อยากจะพูดพอให้เข้าใจความแจ่มแจ้งอีกครั้งหนึ่ง และหวังว่า จะตัดข้อโต้เถียงได้บ้าง ซึ่งจะเริ่มด้วยมาตรา ๑
มาตรา ๑ มีความว่า "สยามประเทศเป็นราชอาณาจักรอันหนึ่งอันเดียว ซึ่งจะแบ่งแยกออกจากกันมิได้
ประชาชนชาวสยาม ไม่ว่าเหล่ากำเนินดหรือศาสนาใด ย่อมอยู่ในความคุ้มครองแห่งรัฐธรรมนูญนี้เสมอกัน"
ที่เขียนทั้งนี้ ก็เพราะเรามีความประสงค์อย่างที่ได้เสนอไว้แล้วว่า เราจะรวมคนไทย ซึ่งเวลานี้มีบางคนนึกว่า ตัวเป็นไทย ⟨เ⟩รียกพวกอื่นว่า ไม่ใช่ไทย ทั้งมีคนที่ถือศาสนาต่างกัน เช่น คนนี้ถือศาสนาหนึ่ง อีกคนหนึ่งถือศาสนาหนึ่ง คิดแตกพวกกันว่า ต่างศาสนากัน ซึ่งความรู้สึกเช่นนี้เป็นของไม่พึงปรารถนา เมืองเราเป็นราชอาณาจักรอันมีพลเมืองน้อย ถ้าแยกหมู่เหล่าออกไป ก็ยิ่งจะน้อยลงไป ฉะนั้น จึ่งหวังที่จะรวมให้เป็นปึกแผ่นแน่นหนาอันหนึ่งอันเดียวเป็นราชอาณาจักร มีพระเจ้าแผ่นดินทรงปกครองอำนาจจำกัดโดยรัฐธรรมนูญ และใน
