หน้า:รายงานการประชุม สผ (๒๔๗๕-๑๑-๒๕) a.pdf/7

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓๗๓

ชาวสยาม พระมหากษัตริย์ผู้เป็นประมุขทรงใช้อำนาจนั้นโดยบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญนี้" นั้น ความหมายของมาตรานี้ได้อธิบายไว้พอควรแล้วในคำชี้แจง คือ หมายความว่า อำนาจอธิปไตย ซึ่งภาษาอังกฤษเรียกว่า "Sovereignty" คือ อำนาจสูงสุดในทางนีติบัญญัติ ทางบริหาร และทางตุลาการนั้น มาจากปวงชน มิใช่มาจากบุคคลใดบุคคลหนึ่ง มาจากชาติ คือ ราษฎรรวมกัน แต่อำนาจนี้ราษฎรรวมกันทุกคนจะต่างคนต่างใช้ไม่ได้ เราเอาอำนาจนั้นมารวมกันเป็นอันหนึ่ง แล้วพระมหากษัตริย์ผู้เป็นประมุขทรงใช้อำนาจนั้น แม้พระมหากษัตริย์ทรงใช้ก็จริง แต่ว่าท่านมิได้ทรงใช้ตามพระทัย ทรงใช้ตามบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญ

หลวงคหกรรมบดี เลขาธิการสภาฯ เสนอว่า ในมาตรานี้ นายสงวน ตุลารักษ์ ขอให้เติมคำว่า "สูงสุด" ต่อท้ายคำว่า "ประมุข"

นายสงวน ตุลารักษ์ แถลงว่า ในการที่ขอเตมคำว่า "สูงสุด" ต่อท้ายคำว่า "ประมุข" นั้น ก็โดยเหตุว่า คำว่า ประมุข นี้อาจจะเป็นหลายคนก็ได้ ฉะนั้น พระมหากษัตริย์เป็นประมุขสูงสุดที่ชาวเรานับถือ จึ่งอยากให้เติมความลงไว้ให้แจ่มแจ้งชัดเจน

ประธานอนุกรรมการร่างรัฐธรรมนูญว่า เรื่องนี้เกี่ยวกับศัพท์ แต่ว่าความคิด (idea) นั้น ก็มุ่งอย่างเดียวกัน และคงเข้าใจกันดีแล้ว