หนึ่ง" กับคำ "ทรง" อ่านว่า "หรือด้วยเหตุใดเหตุหนึ่งจะทรง ฯลฯ" มาตรานี้ บรรทัดที่ ๗ ซึ่งอ่านว่า "ราษฎรยังมิได้ตั้ง" ให้เติมคำ "ใคร" ลงข้างหลัง อ่านว่า "ราษฎรยังมิได้ตั้งใคร" และเว้นวรรคแล้วเติมคำ "ท่าน" ลงข้างหน้าคำว่า "ให้คณะกรรมการราษฎร" อ่านว่า "ท่านให้คณะกรรมการราษฎร ฯลฯ"
นายเนตร์ พูนวิวัฒน์ กล่าวว่า ในมาตรานี้ ได้เสนอญัตติต่อประธานสภาฯ คือ ในบรรทัดที่ ๒ ขอให้เติมคำ "ซึ่งจะ" ลงในระหว่างคำ "เหตุหนึ่ง" กับคำ "ทรง" เพื่อให้ได้ความสนิทสนมชัดเจนและสละสวยขึ้นอย่างเดียวกับความในประโยคที่ว่า "จะไม่ประทับ" เพราะการที่จะทรงตั้งบุคคลหนึ่งหรือหลายคนเป็นคณะขึ้นเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์นั้น จะต้องทรงตั้งต่อเมื่อทรงรู้พระองค์ว่า "จะไม่ประทับในสยาม" หรือ "จะไม่ทรงบริหารพระราชภาระได้" หรือว่า เมื่อไม่ประทับแล้วหรือไม่ทรงบริหารพระราชภาระแล้ว จึ่งจะทรงตั้ง ย่อมเป็นไปไม่ได้ พูดตามหลักภาษาแล้ว ควรจะต้องเพิ่มคำ "ซึ่งจะ" ตามที่ขอมานี้ (อย่างเดียวกับต้นฉะบับภาษาอังกฤษ) อนึ่ง ในบรรทัดที่ ๖ ขอให้เติมสันธาน "แต่" ลงข้างหน้าคำ "ในระหว่าง ฯลฯ" อ่านว่า ⟨"⟩แต่ในระหว่าง ฯลฯ" เพื่อแยกความให้ขาดจากประโยคหน้า และให้ความกินกันกับประโยคที่ว่า "ให้คณะกรรมการราาฎรกระทำหน้าที่นั้นไปชั่วคราว" เพราะ
