หน้า:รายงานการประชุม สผ (๒๔๗๕-๑๑-๒๖) a.pdf/35

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๔๘๒

หลายประจำปีของรัฐบาลปีหนึ่ง ๆ จะต้องอยู่ในความรู้ความเห็นและควบคุมของสภาอยู่แล้ว เพราะเป็นพระราชบัญญัติ จึ่งคิดว่า ไม่ต้องใส่ลงไปก็ได้ แต่ว่า เมื่อได้รับคำเสนอขึ้นมาควรมีข้อความนี้ จึ่งได้พิจารณาอีกครั้งหนึ่ง เห็นว่า จะใส่ลงไว้ก็ได้ ในรัฐธรรมนูญของบ้านอื่นเมืองอื่นเขาก็มีว่า งบประมาณประจำปีให้ออกเป็นพระราชบัญญัติ แตถ้าหากว่า ตกลงกันไม่ได้ในสภาจนผ่านประจำปีนั้นไปแล้ว ให้ใช้งบประมาณเก่าไปพลาง ความข้อนี้สำคัญอยู่ เพราะว่า งบประมาณประจำปีจะต้องทำให้เสร็จ ถ้าหากว่า ถึงวันที่ ๓๑ มีนาคม ก็ยังไม่เสร็จแล้ว ก็ต้องเอางบประมาณเก่าออกใช้อีก เพราะว่า ราชการนั้นจะอยู่นิ่งมิได้ จะต้องเดิรไปเสมอประดุจนาฬิกา และเสนาบดีคลังจะไปจ่ายเงินโดยไม่มีพระราชบัญญัติก็ต้องมีความผิด เมื่อเช่นนั้น อนุกรรมการจึ่งเห็นว่า ตามที่สมาชิกเสนอมานั้น ตกลงจะใส่ลงไว้ในมาตรา ๓๗ นี้เป็นวรรคที่ ๒ อ่านเป็นว่า "งบประมาณประจำปีแห่งรัฐนั้น ท่านว่า ต้องตราขึ้นเป็นพระราชบัญญัติ ถ้าและพระราชบัญญัติออกไม่ทันปีใหม่ ท่านให้ใช้พระราชบัญญัติงบประมาณปีก่อนนั้นไปพลาง" คือ หมายความปีที่กำลังว่ากันอยู่นั้น

ประธานสภาฯ กล่าวว่า เมื่อไม่มีผู้ใดทักท้วงแล้ว ก็ขอถามความเห็นที่ประชุม ไม่มีผู้ใดคัดค้าน สมาชิกทั้งหมดมีความเห็นพ้องตามข้อความที่ได้เติมขึ้นใหม่ทั้งความเก่าที่มีอยู่แล้ว เป็นอันว่า ที่ประชุมลงมติรับรองมาตรา ๓๗ ดั่งที่ได้พิจารณากันมาแล้วนั้น