หน้า:ลอยกระทง - สฐกศ - ๒๕๐๐ a.pdf/12

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

ชอบใจ ด้วยมันใกล้เข้าไปทางเป็นของเล่น ซื้อเอามาแล้ว พอตกเวลาเย็นโพล้เพล้จวนจะมืดค่ำหรือค่ำลงแล้ว กินข้าวกินปลาเสร็จ ก็นำกระทงไปที่ท่าน้ำหรือข้างตลิ่งซึ่งมีน้ำกำลังเจิ่ง โดยมากผู้ที่ไปลอยมักเป็นผู้หญิงมีอายุ มีเด็กซึ่งเป็นลูกหลานตามมาด้วยเป็นพรวน เมื่อจุดธูปเทียนที่กระทงแล้ว ก็ปล่อยให้กระทงลอยไป ลางคนก็ยกมือขึ้นจบไหว้กล่าวคำเบา ๆ หรือนึกอยู่ในใจขอขมาลาโทษแม่คงคา ลงท้ายขอพรจากแม่คงคาให้ตนจงมีความสุขความเจริญ แต่ตามปรกติแล้ว ไม่ใคร่มีใครไหว้กันกี่คน นอกจากคนแก่ ๆ เฒ่า ๆ หรือเด็ก ๆ ซึ่งทำตามผู้ใหญ่สอน ปล่อยกระทงให้ลอยไปแล้ว พวกเด็ก ๆ ก็เฝ้ามองดูด้วยความร่าเริงดีใจ จนกระทงลอยไปลับตาแล้ว จึงกลับบ้าน ระหว่างนั้น ถ้ามีดอกไม้น้ำ ก็จุดเล่น กระทงที่ลอยไปมักอยู่ไม่ได้นาน เพราะถูกเจ้าเด็กเล็ก ๆ ที่เป็นผู้ชาย เด็กหญิงก็มีบ้าง ถ้าซนอย่างเด็กผู้ชาย ว่ายน้ำลอยคอกระดิบ ๆ ไปเก็บเอามาเล่น และได้ทั้งอัฐที่มีอยู่ในกระทงนั้นด้วย สมัยที่เล่านี้ ในแม่น้ำลำคลองยังไม่สู้มีเรือขึ้นล่องกันมากเหมือนทุกวันนี้ เรือกลไฟก็มีไม่มากลำ และเรือยนต์ก็ยังไม่มี พื้นน้ำจึงไม่ปั่นป่วนมากจนเป็นอันตรายแก่กระทง