หน้า:ลัทธิฯ (๑๓) - ๒๔๖๔.pdf/20

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๗

อนึ่ง เรื่องสีมานั้น เมื่อครั้งมีพระเจ้าแผ่นดิน ๆ พระราชทานวิสุงคาม พระสงฆ์ถอนแลผูกเปนพัทธสีมา ครั้นเมืองพม่าเปนของอังกฤษแล้ว การผูกพัทธสีมา รัฐบาลอังกฤษก็ให้อนุญาตที่วิสุงคาม แต่พระสงฆ์บางพวกรังเกียจว่า การให้วิสุงคามสีมานั้นต้องควรพระเจ้าแผ่นดินอังกฤษพระราชทานจึงจะชอบ เพราะเปนเจ้าของแผ่นดินพม่าที่รัฐบาลอังกฤษในอินเดีย ฤๅเล็บเตลแนนต์เคาวเนอเมืองพม่าจะให้อนุญาตนั้นไม่ควร เปนการถุ้มเถียงเริดร้างมาช้านาน ภายหลังก็ตกลงยอมรับว่า รัฐบาลให้ได้ แลเดี๋ยวนี้ ได้มีไว้ในกฎหมายที่ดินสำหรับที่สีมาที่รัฐบาลอังกฤษจะให้แลยกเว้นจากภาษีอากรด้วย แลว่า วิสุงคามสีมานั้นถือเปนสำคัญนัก เมื่อครั้งยังมีพระเจ้าแผ่นดินอยู่ เปนสิทธิ์ขาดแก่สงฆ์ทีเดียว ที่สุดผู้กระทำผิดเข้ามาในที่วิสุงคามแล้ว จะจับกุมก็ไม่ได้ แลว่า ได้เคยมีตัวอย่างมาด้วย การที่พระสงฆ์รังเกียจเรื่องวิสุงคามที่ว่า ต้องให้พระเจ้าแผ่นดินอังกฤษพระราชทานนั้น เปนด้วยไม่รู้ลักษณะการปกครองของอังกฤษ เพราะไวสรอยเปนผู้แทนพระเจ้าแผ่นดินแลมีที่ปรึกษา อาจทำการในน่าที่เจ้าแผ่นดินได้หมด

การประชุมสงฆ์สมาคมนั้นในเวลานี้ไม่มี แต่เมื่อเวลาที่มีพระเจ้าแผ่นดินเปนสาสนูปถัมภ์อยู่นั้น การประชุมใหญ่ที่ในสุตมาสภามีบ่อย ๆ พระสงฆ์ที่เปนใหญ่ในสุตมาสภาเปนประธาน แลพระเจ้าแผ่นดินทรงอุปถัมภ์ในการนั้น