หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓๔
| ชื่อนางตะแลงแกงมะแลงกา | วาสนาควรคู่มะลูตอง | |
| อัมรินทร์จินตนาแล้วลาเชด | เหาะระเห็จจากวิมานมะลานถอง | |
| มายังกรุงไกรมะไลทอง | โดยจิตคิดปองมะรองแทง | |
| ฯ ๑๐ คำ ฯ เหาะ | ||
| ร่าย | ||
| ๏ ครั้นถึงซึ่งพารามะลาตั๋ง | โกสีย์ลงยังมะลังแต๋ง | |
| เข้าไปในปรางค์มะรางแชง | อุ้มองค์ตะแลงแกงตะแลงมา | |
| ฯ ๒ คำ ฯ | ||
| ๏ เหาะลิ่วปลิวฟ้ามาฉับพลัน | ถึงพลับพลาสุวรรณมะลันถา | |
| วางองค์ลงใกล้มะไลชา | อัมราพินิจมะลิดจู | |
| ฯ ๒ คำ ฯ | ||
| ชมโฉม | ||
| ๏ งามดังสุริยันมะลันตอน | เคียงดวงศศิธรมะลอนฉู | |
| จะดูไหนวิไลกะไรตู | สมสองครองคู่จะลูเจ | |
| ดูโฉมตะแลงแกงแมลงกัด | งามดังเพชรรัตน์มะลัดเถ | |
| งามพระมเหลไถมะไลเท | ดังสุวรรณอันเอละเลทา | |
| สมวงศ์ทรงศักดิ์จักรพรรดิ์ | สมเชื้อเนื้อกษัตริย์มะลัดถา | |
| สมทรงคงครองกะรองปา | เป็นมหาจรรโลงมะโรงกี | |
| แล้วท้าวหัสนัยน์มะไลถา | ก็ออกจากพลับพลาพนาศรี | |
| สำแดงแผลงอิทธิ์ฤทธี | ไปสู่ที่วิมานมะลานทา | |
| ฯ ๘ คำ ฯ เชิด | ||
| ร่าย | ||
| ๏ เมื่อนั้น | พระมะเหลเถไถมะไหลถา | |
| ผวาตื่นฟื้นจากมะรากปา | เห็นนางกัลยามะลาที | |
| ฯ ๒ คำ ฯ | ||
