หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๕๒
๏ เมื่อนั้น | พระศรีสุทัศน์รัศมี | |
เห็นพระสุริยามาราวี | ขุนกระบี่เผ่นโผนโจนทยาน | |
ทั้งสิบแปดมงกุฎวุฒิไกร | หมายใจจำนงจงผลาญ | |
ทั้งสิบรถรัถาพระยามาร | ต่างหาญต่างสู้เป็นคู่กัน | |
อันพระยากุศราชอาจอง | จับบุญทนาวงศ์แข็งขัน | |
พระณรงค์พิไชยใจฉกรรจ์ | เข้าโรมรันด้วยท้าวสีลยนต์ | |
วงศ์สุริยามาตย์อาจหาญ | เข้าต่อต้านด้วยท้าวสิงหล | |
องค์พระจันทโครพจบสกล | เข้าประจญต่อตีศรีสุวรรณ | |
ท้าวกรดสุริกาญจน์ชำนาญศร | เข้าต่อกรกับกระบิลนิลขัน | |
อันพระหลวิไชยใจฉกรรจ์ | เข้าโรมรันสัปยุทธด้วยอุศเรน | |
พระสมุทโคดมเข้ากลมเกลียว | ลดเลี้ยวต่อสู้มูระเหน | |
เจ้าสาครคนสันทัดจัทเจน | จับได้สุรเสนวานร | |
ท้าวเสนากุฎยุทธทยาน | เข่นฆ่าเวตาลชาญสมร | |
อันเจ้าลิขิตฤทธิรอน | สังหารพระยาขรมรณา | |
ฯ ๑๔ คำ ฯ | ||
๏ เมื่อนั้น | พระตรีภพลบโลกนาถา | |
เห็นวิหยาสะกำสิ้นชีวา | พระผ่านฟ้ากริ้วโกรธคือไฟ | |
จึงว่าเหวยสังคามารตา | มาสังหารลูกยากูตักษัย | |
ว่าพลางทางขึ้นศิลป์ชัย | แผลงไปถูกท้าวกรุงพาล | |
ฯ ๔ คำ ฯ | ||
๏ เมื่อนั้น | วายุบุตรวุฒิไกรใจหาญ | |
ยี่สิบกรกุมศรพระอวตาร | สิบโอษฐสั่งสารสุวิญชา | |
ฯ ๒ คำ ฯ |