หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๕๓
โอ้ | ||
๏ ปากหนึ่งว่าโอ้เจ้าขวัญเนตร | บิตุเรศจะม้วยสังขาร์ | |
ขอฝากฝังแก้วเนตรเกษรา | จงวันทาระเด่นมนตรี | |
๏ ปากสองร้องว่าพิเภกเอ๋ย | กระไรเลยช่างมาฆ่าพี่ | |
ขอฝากนางดาราเทวี | กับสาวศรีนักสนมกำนัลใน | |
๏ ปากสามสั่งความพระสมุทร | ขอฝากบุษมาลีศรีใส | |
โอ้พราหมณ์มัจฉายาใจ | หวังจะได้ฝากฝีบิดร | |
๏ ปากสี่ว่าโอ้องคต | โอรสจงจำคำสอน | |
ตั้งใจภักดีพระสี่กร | อย่าคิดว่าภูธรเป็นสามี | |
๏ ปากห้าร้องว่านางเงือกน้ำ | จงฟังคำนับถือพระฤๅษี | |
อุตส่าห์รักษาครรภ์เทวี | แม่จะได้เป็นศรีจรกา | |
๏ ปากหกว่าเจ้าตะเภาทอง | ทั้งสองอย่าคิดริษยา | |
อันองค์อุณากรรณกับสียะตรา | จงนึกว่าพี่น้องท้องเดียวกัน | |
๏ ปากเจ็ดเสร็จสั่งจะสังขาร์ | ชีวาพี่จะม้วยอาสัญ | |
ไปยื่นด้ามให้กับโจรใจฉกรรจ์ | เลื่อมไลวรรณไยเป็นได้เช่นนี้ | |
๏ ปากแปดวอนว่าทรงยศ | พระรถจงช่วยเผาผี | |
แม่จะเขียนมนตร์เรียกมฤคี | ไว้กับคิรีให้ลูกยา | |
๏ ปากเก้าเฝ้าสั่งพระอุณรุท | ทรงภุชเมียจะม้วยสังขาร์ | |
น้องรักจักถวายบังคมลา | กลับไปอยู่คูหาในวารี | |
๏ ปากสิบเสร็จคำที่ร่ำสั่ง | สิ้นกำลังด้วยพิษศรศรี | |
พราหมณ์ก็กลายกายาเป็นนารี | สิ้นชีวีอยู่ในไพรวัน | |
ฯ ๒๐ คำ ฯ | ||