หน้า:วรรณกรรมต่างเรื่อง - ๒๕๐๕.pdf/58

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๕๓
 โอ้
  ปากหนึ่งว่าโอ้เจ้าขวัญเนตร บิตุเรศจะม้วยสังขาร์
ขอฝากฝังแก้วเนตรเกษรา จงวันทาระเด่นมนตรี
  ปากสองร้องว่าพิเภกเอ๋ย กระไรเลยช่างมาฆ่าพี่
ขอฝากนางดาราเทวี กับสาวศรีนักสนมกำนัลใน
  ปากสามสั่งความพระสมุทร ขอฝากบุษมาลีศรีใส
โอ้พราหมณ์มัจฉายาใจ หวังจะได้ฝากฝีบิดร
  ปากสี่ว่าโอ้องคต โอรสจงจำคำสอน
ตั้งใจภักดีพระสี่กร อย่าคิดว่าภูธรเป็นสามี
  ปากห้าร้องว่านางเงือกน้ำ จงฟังคำนับถือพระฤๅษี
อุตส่าห์รักษาครรภ์เทวี แม่จะได้เป็นศรีจรกา
  ปากหกว่าเจ้าตะเภาทอง ทั้งสองอย่าคิดริษยา
อันองค์อุณากรรณกับสียะตรา จงนึกว่าพี่น้องท้องเดียวกัน
  ปากเจ็ดเสร็จสั่งจะสังขาร์ ชีวาพี่จะม้วยอาสัญ
ไปยื่นด้ามให้กับโจรใจฉกรรจ์ เลื่อมไลวรรณไยเป็นได้เช่นนี้
  ปากแปดวอนว่าทรงยศ พระรถจงช่วยเผาผี
แม่จะเขียนมนตร์เรียกมฤคี ไว้กับคิรีให้ลูกยา
  ปากเก้าเฝ้าสั่งพระอุณรุท ทรงภุชเมียจะม้วยสังขาร์
น้องรักจักถวายบังคมลา กลับไปอยู่คูหาในวารี
  ปากสิบเสร็จคำที่ร่ำสั่ง สิ้นกำลังด้วยพิษศรศรี
พราหมณ์ก็กลายกายาเป็นนารี สิ้นชีวีอยู่ในไพรวัน
ฯ ๒๐ คำ ฯ