หน้า:สนทนากับผู้ร้ายปล้น - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๖๘.pdf/14

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

ผู้ที่ยิงก็มักจะเปนแต่นักเลงที่เปนคนตัวคนเดียว นักเลงที่มีถิ่นฐานบ้านเรือนไม่ใคร่ทำ

 ถามว่า การปล้นสดมภ์ ถ้าไม่มีคนอยู่ใกล้เปนสาย จะปล้นสดมภ์ได้หรือไม่

ตอบว่า ถ้าไม่มีสาย ปล้นไม่ได้ จำเปนต้องมีสายทุกราย

 ถามว่า ทำไมจึงต้องมีสาย

ตอบว่า การที่จะปล้น ผู้ร้ายจะต้องรู้การให้แน่นอนก่อนหลายอย่าง จึงจะปล้นได้ คือว่า:–

(๑) ที่ไหนมีทรัพย์

(๒) เจ้าทรัพย์มีกำลังผู้คนและปืนที่จะต่อสู้ป้องกันได้เพียงใด

(๓) เพื่อนบ้านใกล้เรือนเคียงมีปืนและกำลังที่จะช่วยต่อสู้สักเพียงใด

(๔) ทางที่จะเข้าออกถึงที่ไว้ทรัพย์เปนอย่างไร

(๕) วันใดจะเปนโอกาศที่จะปล้นได้ กล่าวคือ ในเวลาที่เจ้าทรัพย์เผลอ หรือไม่มีกำลังผู้คนอยู่ช่วยป้องกัน เปนต้น

ผู้เปนสายต้องสืบสวนให้ทราบความเหล่านี้ก่อน แล้วจึงจะมาชวนพวกผู้ร้ายไปปล้นได้

 ถามว่า ทำไมผู้เปนสายจึงสืบรู้ได้

ตอบว่า ผู้เปนสายเปนผู้อยู่บ้านใกล้เรือนเคียงในหมู่บ้านเดียวหรือในตำบลเดียวกับเจ้าทรัพย์ มักเคยไปมาหากันอยู่ ย่อมทราบได้