คุณหญิงกลิ่นอภิชิตชาญยุทธกับบุตรผู้เปนเจ้าภาพการศพพระตำรวจตรี พระยาอภิชิตชาญยุทธ (เจริญ เศวตนันทน์) ทม, ตจว, ตช, ฯ ให้มาแจ้งความยังหอพระสมุดวชิรญาณสำหรับพระนครว่า มีศรัทธาจะพิมพ์หนังสือเปนของแจกเนื่องในทักษิณานุปทานซึ่งบำเพ็ญเมื่อพระราชทานเพลิงศพพระยาอภิชิตชาญยุทธ ขอให้กรรมการหอพระสมุดฯ ช่วยเลือกเรื่องหนังสือและจัดการพิมพ์ให้ตามประสงค์
เมื่อข้าพเจ้าเลือกเรื่องหนังสือ ระลึกถึงความที่ได้คุ้นเคยชอบพอกับพระยาอภิชิตฯ มาช้านานตั้งแต่ข้าพเจ้ายังเปนเด็กพอจำความได้ พระยาอภิชิตฯ ยังเปนมหาดเล็กวิเศษอยู่ในรัชกาลที่ ๔ ได้เคยอุ้มชูมาแต่ครั้งนั้น ครั้นเติบใหญ่ขึ้น เมื่อมีตำแหน่งราชการในรัชกาลที่ ๕ ก็ได้ชอบพอกันสนิธสนมมาจนตลอดรัชกาล ถึงรัชกาลปัจจุบันนี้ เมื่อพระยาอภิชิตฯ แก่ชรา ไม่ได้รับราชการประจำแล้ว ข้าพเจ้าแต่งหนังสือเรื่องใดซึ่งจะต้องกล่าวถึงเรื่องราวครั้งรัชกาลที่ ๔ และตอนต้นรัชกาลที่ ๕ ซึ่งข้าพเจ้าไม่สามารถทราบได้เอง เชิญพระยาอภิชิตฯ มาไต่ถามการนั้น ๆ ก็อุส่าห์มายังหอพระสมุดฯ โดยเต็มใจ ไม่เคยขัด แม้จนเมื่อมีอาการป่วยทุพลภาพไม่สามารถจะมาได้เองแล้ว จดหมายไปถาม ก็ยังเอาเปนธุระขวนขวายชี้แจงให้เปนประโยชน์แก่หอพระสมุดฯ จนตลอดอายุของพระยาอภิชิตฯ ข้าพเจ้ารู้สึกว่า เปนผู้หนึ่งซึ่งได้มีคุณแก่ตัวข้าพเจ้า และหอพระสมุดฯ ถึงเจ้านายพระองค์อื่น ๆ ข้าพเจ้าเข้าใจว่า ที่ทรงพระเมตตาโปรดพระยาอภิชิตฯ เพราะเหตุที่ได้ทรงคุ้นเคยมาตั้งแต่ยังทรง
