ตอบว่า นัดกันไปประชุมที่ที่พักซึ่งได้สัญญาไว้กับผู้เปนสาย ถ้าพวกมาก ก็แยกกันเดิรไปกองละ ๓ คน ๔ คน ไม่ให้คนอื่นสงสัย ชั่วแต่ให้ไปพร้อมกันณที่พักในเวลาบ่ายในวันที่จะทำการปล้น
๓๗ ถามว่า พวกผู้ร้ายเดิรทางไปยังที่พักซึ่งนัดกันนั้น ชอบไปเรือหรือเดิรไป
ตอบว่า เปนธรรมเนียมของผู้ร้าย ถ้าจะไปทำการปล้นสดมภ์ ชอบเดิรบก ถ้าจะต้องข้ามแม่น้ำ ก็ลงเรือพอข้ามฟากไปแล้วก็ขึ้นเดิรบกไปอีก เพราะมีปืนผาอาวุธไปด้วย ไปเรือจะซุกซ่อนหลบหนียากไม่เหมือนเดิรบก ผู้ร้ายจึงไม่ชอบไปเรือ
๓๘ ถามว่า ตามคำที่ได้ตอบมาแต่ก่อนว่า ผู้ร้ายย่อมมีอยู่ทุกถิ่นนั้น การที่ไปปล้นต่างถิ่น ไม่เกรงใจผู้ร้ายเจ้าของถิ่นหรือ
ตอบว่า การปล้นสดมภ์ ผู้ร้ายเจ้าของถิ่นมักจะเปนต้นคิด ผู้ร้ายต่างถิ่นเปนแต่ผู้ช่วย เพราะฉนั้น ผู้ร้ายเจ้าของถิ่นคงต้องปล้นด้วยทุกราย แต่บางทีหัวหน้าผู้ร้ายในถิ่นนั้นไม่ปล้นด้วยก็มีบ้าง แต่ถึงกระนั้น ก็ต้องอนุญาตให้ปล้น จึงจะปล้นได้ ถ้าผู้ร้ายเจ้าของถิ่นไม่ยอมให้ปล้น ก็ไม่กล้าปล้น
๓๙ ถามว่า ทำไมผู้ร้ายเจ้าของถิ่นไม่ยอมให้ปล้น จึงไม่กล้าปล้น
ตอบว่า ถ้าผู้ร้ายเจ้าของถิ่นไม่ยอมให้ปล้น ขืนไปปล้นเข้า ผู้ร้ายเจ้าของถิ่นขัดใจ ก็จะบอกให้เจ้าพนักงารจับกุม เกรงกันอยู่ด้วยเหตุดังนี้
